Op een dag wordt er aangebeld bij de striptekenaar Radovan Brandt, als hij opendoet, blijkt er een cowboy op zijn stoep te staan: Texas Kid, het personage waarmee zijn vader, Tomislav Brandt beroemd geworden is.
Dat is het begin van de graphic novel Texas Kid van de Kroatische stripmaker Igor Kordey. Hij baseerde de strip op een verhaal van Darko Macan.
Tomislav Brandt is een beroemde striptekenaar en zijn zoon doet er alles aan om door hem gezien te worden. Hij is ook nog in zijn voetsporen getreden door zelf tekenaar te worden, maar hij is altijd in de schaduw gebleven van zijn vader.
De figuur Texas Kid bestaat vijftig jaar en daarom wordt Tomislav in het zonnetje gezet. Er is iemand ingehuurd die in de outfit van de beroemde cowboy rondloopt. Hij is populair, maar voor mensen in zijn directe omgeving is Kid een onaangenaam figuur. Hij dringt zich steeds verder in het leven van Radovan.
De wetten van de verbeelding
Langzamerhand begin je je af te vragen hoe werkelijk deze persoon is. Hij geneest wel heel snel van zijn wonden en zelfs de gaten in zijn kleren trekken dicht. Texas Kid is duidelijk niet van deze wereld. Hij is een held die zich aan de aardse wetten onttrekt. Hij is dan ook een personage en zo iemand gehoorzaamt alleen aan de wetten van de verbeelding. Hij zal dus ook alleen met de verbeelding bestreden kunnen worden.
Texas Kid is een intrigerend verhaal. Het gaat over een kunstenaar die zijn weg zoekt, maar ook over een zoon met een vader die zo groot is, dat hij in zijn buurt zo ongeveer wegvalt. Het is ook een verhaal over de kracht van de verbeelding, die sterker kan zijn dan de krachten van de natuurwetten.
Trauma
Maar het is ook een verhaal over een kind dat door schade en schande heeft geleerd om sterk te zijn. Tomislav is getraumatiseerd door zijn jeugd en door de oorlog. Tussendoor vertelt Radovan het verhaal van zijn vader, die al hoogbejaard is: hij is bijna zestig jaar ouder dan zijn zoon. Hoe Radovan de details weet van zijn vaders leven is niet helemaal duidelijk: vader is geen prater. Misschien dat zijn oude tante Draka, zus van vader, hem het een en ander heeft kunnen vertellen.
Na de oorlog blijken de drie broers van Tomislav verdwenen te zijn, de ouders zijn geëxecuteerd wegens collaboratie en hij heeft alleen nog zijn zus met haar kinderen. En het tekenen. Zijn verbeelding is de wereld waarin hij zich terugtrekt. 'Hij vocht met het leven. Het leven won, en ketende hem aan zijn werk. De enige avonturen die hij nog meemaakte waren de avonturen die hij zelf tekende.'
Door dat tekenen maakt Tomislav zich kenbaar aan de wereld en eigenlijk ook aan zijn zoon, die ziet hoe dingen die zich in de werkelijkheid hebben voorgedaan terugkomen in de strips van zijn vader.
Dat alles maakt Texas Kid tot een mooi, gelaagd verhaal. Het wordt in zijn complexiteit helder verteld en hoewel het op sommige plekken zwaar is, zit er ook hier en daar humor in. Vlak voordat Texas Kid aanbelt, snijdt Radovan zich in zijn vinger. Het bloed drupt op zijn shirt en komt terecht op de smiley op zijn shirt. Dat is een vrolijke knipoog naar Watchmen, waar de helden, net als Texas Kid, hun schaduwkanten hebben.
Tekeningen
De tekeningen zijn wisselend van kwaliteit en ze zijn ook niet het hele album door in dezelfde stijl getekend. Soms is er veel arcering, soms helemaal niet. Bewegingen en verhoudingen kloppen soms net niet, maar meestal is dat niet storend. Igor Kordey is op andere zaken gericht: hij wil ons het verhaal vertellen en de grote lijn lijkt belangrijker dan de vraag of elke tekening gaaf is.
Alle tekeningen zijn in zwart-wit, met af en toe rode accenten. Dat heeft soms een dramatisch effect. Het zorgt er ook voor dat het boek een vrij rustig beeld geeft. Juist als de gebeurtenissen heftig zijn, heeft het minimaal gebruik van kleur tot gevolg dat zaken niet te zwaar worden aangezet.
Uitgeverij Silvester heeft het boek uitgebracht in een mooie hardcover met stofomslag (met aan de binnenkant een grote tekening)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten