Er waren al vier delen verschenen van de integrale heruitgave van de albums van Luc Orient en nu is er het vijfde deel. We gaan verder waar deel 4 ophoudt. In het laatste verhaal daarin, De kristalpoort, ontmoeten Luc en zijn metgezellen mensen uit verschillende perioden: een markies uit de achttiende eeuw, een soldaat uit 1809 en ook een soldaat uit het Romeinse leger. Aan het begin van dit deel worden ze keurig nog een keer voorgesteld.
Er zijn acht aardlingen, die in De kristalpoort meegingen met buitenaardse wezens, de Dartz, die leven in een gigantisch ruimteschip, de Jabrakk. Dat is eigenlijk een complete samenleving, van drie miljoen Dartz. Dat kun je je maar moeilijk voorstellen, maar als je eenmaal geaccepteerd hebt dat dat blijkbaar zo is, denk je daar niet zo bij na.
De Dartz zoeken een planeet waar ze kunnen leven. In het eerste verhaal, Het aambeeld van de bliksem, wordt de planeet Roebak verkend. In het tweede verhaal De planeet der razernij, is dat Terango, een planeet die vaker is voorgekomen in de avonturen van Luc Orient. Ze ontmoeten daar ook een oude tegenstander, Julius Argos. In Roebak, laatste hoop komt de planeet uit het eerste verhaal terug, maar daar is intussen heel veel veranderd. Aan het eind van dat verhaal zijn Luc, Lora en Kala waar ze waren aan het begin van De kristalpoort: op aarde.
Klassieke structuur
Alle verhalen hebben de klassieke structuur van een avonturenverhaal: de hoofdpersonen hebben een doel of een missie, moeten veel moeilijkheden bekampen, gaan daar bijna aan ten onder, maar uiteindelijk loopt het goed af. De nadruk ligt op de avonturen, diepe psychologische inzichten hoeven we van deze verhalen niet te verwachten. Eddy Paape is ook niet zo heel goed in het weergeven van de emoties. Opengesperde ogen van schrik of verbazing komen wel voor en verbazing wordt bovendien tot uitdrukking gebracht in de lettering: de letters worden groot en vet als er iets nadrukkelijk gezegd wordt.
Sciencefiction is misschien meer aan mannen besteed dan aan vrouwen. De heldenrollen zijn in deze avonturen meestal weggelegd voor mannen. Maar in De planeet der razernij zijn de vrouwen machtig. Er leven op Terango reusachtige amazones, die Lora meer serieus nemen dan haar mannelijke begeleiders. Maar uiteindelijk zijn het toch de mannen die oplossingen voor de problemen bedenken.
De buitenaardse wezens lijken ook het meest op mannen. Ze zijn duidelijk naar de mens gemodelleerd, wat de identificatie voor de lezer waarschijnlijk wel wat gemakkelijker maakt. Het masculiene van deze strip zou misschien tegenwoordig lastiger te verteren zijn, maar zo'n heruitgave is ook een tijdsdocument.
Je leest de verhalen dan ook altijd op twee manieren tegelijkertijd. Aan de ene kant wil je verdwijnen in het verhaal en meegaan met het avontuur en aan de andere kant ben je je er ook van bewust dat je verhalen uit het verleden leest. De albums verschenen respectievelijk in 1978, 1981 en 1984.
Vreemde werelden
De vreemde werelden zijn fantasievol uitgebeeld, met bijzondere vegetatie en fauna. In het interview met Paape, dat voor in deze bundeling staat, vertelt hij dat sciencefiction voor hem gemakkelijker te tekenen is, omdat je geen rekening hoeft te houden met de werkelijkheid. Je hoeft er geen modellen van auto's, schepen of vliegtuigen bij te halen. Je mag alles zelf bedenken. Het plezier in het bedenken is wel af te lezen aan de strip.
Achter in deze uitgave staat een mooi artikel waarin Luc Orient in de tijd geplaatst wordt in de context van het blad Kuifje. Welke strips werden toen nog meer gepubliceerd? Het is een parade van oude bekenden: Toenga, De koene ridder, Bruno Brazil, Rik Ringers, Bernard Prince, Bob Morane. Luc Orient had in dat gezelschap zijn eigen plaatsje.
Dan is er nog een kort artikeltje over de leerlingen van Greg, de scenarist van Luc Orient (maar ook de tekenaar van bijvoorbeeld Olivier Blunder). Hierin worden twee namen genoemd: Dany (van Rozebottel) en Dupa (van Dommel). Ten slotte nog wat voorplaten van Kuifje met Luc Orient. Het zijn geen originele ontwerpen, maar collages van tekeningen uit de strip. Een toegevoegd portret van Luc is wel een originele pentekening, maar het is zo statisch dat het wel een masker lijkt.
Luc Orient is geen strip die je omver blaast, maar de verhalen kunnen nog altijd mee. Ze zitten goed in elkaar en zijn goed getekend. De inkleuring is soms wel wat hard, maar misschien past ook die goed in de tijd van ontstaan. Je zult niet wakker gaan liggen van deze verhalen, maar je kunt je er nog steeds prima mee vermaken.
Reeks: Luc Orient - Alle avonturen
Deel 5
Scenario: Greg
Tekeningen: Eddy Paape
Vertaling: Tonio van Vugt
Uitgever: Sherpa
Haarlem 2023, 160 blz. € 34,95 (hardcover)
Kijk ook even bij wat ik schreef over de eerdere delen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten