De dieren in al deze strips lijken verdacht veel op mensen: ze lopen op twee benen, hebben kleren aan en praten. Bij Maus van Art Spiegelman gaat het eigenlijk om mensen, die er alleen maar als dieren uitzien: de Joden zijn muizen, de Duitsers katten en de Polen varkens. Door er dieren van te maken, zijn de 'soorten' uit elkaar te houden.
Bij de andere strips lijkt de keuze van de dieren meer toevallig, al drukken gelijke soorten wel vaak een verwantschap uit. De eenden in de Donald Duck zijn allemaal familie.
Ook in Het Rijk zijn de dieren als mensen getekend. De drie hoofdpersonen zijn een tijger (Isaac), een luipaardwijfje (Octavia) en een bok (Pantacrius). Zij zijn gekleed als mensen en hebben allerlei uiterlijke kenmerken van mensen. Zo heeft Octavia lang, blond haar en borsten. In dit verhaal is er duidelijk afstand genomen van de mensen. Dat je dieren dan toch als mensen tekent, is misschien niet helemaal consequent.
Het Rijk speelt zich af in een post-apocalyptische wereld, net als bijvoorbeeld het geval is bij Simon van de rivier en Jeremiah. Bij het Rijk zijn de mensen verdwenen en de dieren zijn de baas. Het is een harde wereld waarin ieder moet proberen zich staande te houden.
Wel zijn er nog herinneringen aan de tijd dat de cultuur door mensen werd beheerst: vervallen bouwwerken, zoals de Eiffeltoren, zijn duidelijk herkenbaar. De drie huurlingen verhuren zich aan Jason, zijn echtgenote Daphnis en hun kinderen, die in een groep op weg zijn naar de tempel van de Cathardische monnik-krijgers om daar veiligheid te zoeken. Ze hebben slaven, kruiden en offerandes bij zich, waarmee ze toegang hopen te verkrijgen.
Het klimaat heeft intussen al zijn mildheid verloren: het weer kan plotseling omslaan en natuurrampen liggen voortdurend op de loer. De klimaatproblemen zijn een erfenis van de mensen, die intussen verdwenen zijn. De herinnering aan de mensen is er nog wel: als de natuur plotseling gevaarlijk is (bijvoorbeeld bij een stormvloed) zeggen de dieren dat de mensengoden hun demonen hebben losgelaten. Deel 1 van Het Rijk heet dan ook Het seizoen der demonen.Vreemd genoeg worden ook sommige dieren nog 'mensen' genoemd. De karavaan van Jason bereikt (op blz. 13) een huisje dat in brand staat. Iemand vraagt: 'Wat is er met die mensen gebeurd?' 'Iedereen is vermoord' is het antwoord, maar de enige doden die we zien, zijn dieren.
In dit eerste deel zullen Isaac, Octavia en Pancratius de tempel nog niet bereiken. Wel krijgen we achter in het album een vooruitblik op het tweede deel. Daar zien we een afbeelding van de tempel: een vervallen kerncentrale.
Het Rijk combineert enkele motieven die al bekend zijn: dieren als hoofdpersoon en post-apocalyptische wereld. De klimaatomslag is een interessant gegeven in deze serie, net als de rol van de religie. Van de mensheid is de religie nog over. Die lijkt niet op de bestaande godsdiensten (voor zover we dat uit het eerste deel kunnen concluderen), maar verwijst meer naar de mensen zelf, die mythische vormen hebben aangenomen. Ze kunnen demonen opdrachten geven.
Binnen de dierenwereld is er een soort wisselwerking tussen het georganiseerd zijn in clans en individuen die hun eigen gang gaan. Sommige clans zijn homogeen (die van de Daimlachs bestaat bijvoorbeeld uit wilde zwijnen), andere worden gevormd door verschillende groepen dieren. De drie huurlingen zijn duidelijk zelfstandige individuen die een bondgenootschapje zijn aangegaan. Ze hebben ieder hun eigen achtergrond.
Octavia wil het bijvoorbeeld liever niet over haar verleden hebben, maar aan het teken dat ze op haar huid draagt, is te zien dat ze ooit slaaf was van de oerossen.
De wereld na de mensheid is een chaotische en bedreigende wereld. Veel dieren zijn intelligent, maar ze moeten zich ook fysiek goed kunnen weren. De groepen waarin ze leven, moeten voor veiligheid zorgen. Dat sluit aan bij de kudden en roedels waarin dieren op dit moment in het wild leven.
De drie huurlingen kunnen uitstekend vechten. Het zijn helden, met wie je je als lezer kunt identificeren, maar hedendaagse helden hebben ook hun duistere kanten. Daar zullen we wellicht in volgende delen nog meer over lezen.
Het scenario van Sylvain Runberg heeft van Het rijk een interessant verhaal gemaakt, dat net iets meer biedt dan soortgelijke verhalen. Deel 1 maakt nieuwsgierig naar de volgende delen.
De tekeningen van Olivier Boiscommun zijn technisch in orde. Hij weet goed de mimiek van dieren te treffen. Soms wordt kwaadaardigheid wat vet aangezet, maar dat komt wel de helderheid van het verhaal ten goede.
De inkleuring (aquarel) is prachtig. Veel bladzijden ogen, door het gebruik van deze techniek een beetje bleek, maar ze zijn zeer stemmig en zowel de decors als de personages op de voorgrond zijn met veel aandacht getekend. Een goede indruk van de manier van tekenen is terug te vinden op deze video's, waarop je Octavia en Isaac ziet ontstaan.
Het Rijk lijkt me een serie die volgers gaat krijgen, die steeds weer uitkijken naar een nieuw deel.
Serie: Het Rijk
Deel 1: Het seizoen der demonen
Tekst: Sylvain Runberg
Tekeningen: Olivier Boiscommun
Uitgever: Le Lombard
softcover, 56 blz. € 7,95
Geen opmerkingen:
Een reactie posten