Operatie Dageraad, het eerste deel van de strip Scarlet Edge begint midden in de actie. Iemand moet, bij een duistere transactie, een koffer overhandigen, maar hij stelt zijn voorwaarden. Het loopt uit op een schietpartij. Daarna springen we terug in de tijd, een paar maanden eerder, en lezen we hoe het allemaal zo gekomen is.
Scarlet Edge is geschreven en getekend door Anco Dijkman. Het is een actiestrip met een hoog tempo en het verhaal zit puik in elkaar. Als lezer laat je je meesleuren door de gebeurtenissen en pas aan het eind bladerde ik terug om te zien hoe het ook alweer begon, of liever waar het op uit zou lopen. Er moet in ieder geval nog een deel komen, dat is duidelijk. Want we zijn aan het eind van het album nog niet beland op het punt van de proloog.
Scarlet en Edge
De hoofdpersonen zijn twee journalisten: de roodharige (Scarlet) Bianca Wierdendorp en de meer ervaren journalist Ids (Edge) Onderdendam. De samenwerking begint enigszins stroef en dat hebben we meer gezien, zeker ook in films. In het begin kunnen twee partners niet met elkaar opschieten, maar later worden het de beste maatjes. In deze strip blijven er in ieder geval duidelijk verschillen tussen Scarlet en Edge, zodat het patroon niet te clichématig wordt.
Scarlet en Edge raken verwikkeld in de praktijken van Hector de Cervantes de Mornay en zijn secretaris Vincent Taft. Ze worden op het spoor gezet door een oude dame met maar één arm, die overigens haar mannetje nog prima staat. Er zal een operatie uitgevoerd worden bij de Doggersbank, die heel iets anders inhoudt dan wat De Mornay en Taft voorgeven. Voor ze het weten zitten Bianca en Ids tot over hun oren in de hele toestand.
Ook de politie heeft er lucht van. Inspecteur Baljeu en zijn partner, een vrouwelijke brigadier, proberen zicht te krijgen op wat er gebeurt, maar ze lopen vaak net achter de feiten aan.
Hoog tempo
Dijkman houdt het tempo van het verhaal hoog en hij schakelt tussen drie vertelinstanties: Scarlet en Edge, de inspecteur en de brigadier en De Mornay en Taft. Die personen hebben niet altijd dezelfde puzzelstukjes in handen, terwijl ze toch zicht moeten krijgen op de totale puzzel. De lezer kan met iedereen meekijken en probeert het plaatje compleet te houden.
Operatie Dageraad is een harde strip, waarin niet gekeken wordt op een lijk meer of minder. Als tegenhanger moet er natuurlijk een menselijke kant zijn en die is er ook. Het feit alleen al dat Scarlet onervaren is doet je met haar meeleven, meer dan met Edge. Baljeu heeft overigens ook gedoe op het persoonlijke vlak. Zijn vriend vindt dat hij wel erg weinig aandacht krijgt nu Baljeu zo verwikkeld is in deze zaak. En dan is hij ook nog steeds met een vrouw op stap.
Die scènes zijn vermakelijk. De vriend, Tibbe, is een gespierde Fries die braaf komkommer aan het snijden is als Baljeu thuiskomt, maar hij is niet van plan om zich neer te leggen bij de weinige aandacht die hij krijgt. Dit soort amusante passages heb je als lezer nodig tussen alle hardheid door.
Sterke vrouwen
In de strip komen veel sterke vrouwen voor. Scarlet mag dan onervaren zijn als ze in een seksistische omgeving terechtkomt, maar ze legt zich daar niet bij neer. En in een benarde situatie blijkt ze meer zelfbeheersing te hebben dan de stoere Edge. Ook de brigadier die inspecteur Baljeu terzijde staat, is sterk en ondernemend, en De Mornay blijkt een ware powervrouw in dienst te hebben: Major (Anastasia).
Ten slotte hebben we nog de oude mevrouw, die breekbaar oogt, maar misschien wel het sterkst is van allemaal. In een wereld die masculien oogt (misdaad, geweld, techniek), blijken vrouwen een doorslaggevende rol te spelen.
Scenario
Het scenario is gecompliceerd en het net waarin de hoofdpersonen zich begeven wordt geknoopt op verschillende plekken in de wereld. De Mornay komt uit Mexico, maar er is ook een Russische connectie. Niet alleen gebeurt er iets op het moment van handeling, maar er is ook nog een verleden, waarin er ooit een schip gezonken is dat voor veel mensen interessant is.
Hoe Dijkman de touwtjes precies aan elkaar geknoopt heeft, zal pas in een volgend deel blijken, maar het lijkt erop dat er goed over de verwikkelingen is nagedacht en dat het scenario goed in elkaar zit. Een deugdelijk scenario is de basis voor een goede strip.
Tekeningen
Maar ook de tekeningen zijn in orde. Er zit van tijd tot tijd een zekere losheid in, maar altijd worden de personages krachtig neergezet. Inspecteur Baljeu en Vincent Taft lijken wel erg op elkaar. Hetzelfde type, uiterlijk gezien: hetzelfde postuur, hetzelfde kapsel, allebei een snor. Baljeu heeft ook nog een baardje en in kledingkeuze verschillen de heren ook. Een iets ander type had het misschien voor de lezer nog iets gemakkelijker gemaakt, maar echte problemen levert het niet op.
De tekeningen zijn technisch goed: natuurlijke houdingen van de personages, genoeg expressie op de gezichten. Inspecteur Baljeu moet vaak nadenken en brengt dan elke keer zijn hand naar zijn mond. Een enkele keer zelfs op vier opeenvolgende bladzijden. Dat is misschien een iets te gemakkelijke oplossing. Hier had meer variatie in aangebracht kunnen worden.
De inkleuring is passend: veel slecht weer, veel donkere scènes, die het duistere van het verhaal doen uitkomen. Gelukkig is er ook gezorgd voor lucht en licht. Op een gegeven moment bevinden Scarlet en Edge zich in een vrij witte omgeving.
Het verhaal zakt nergens in en aan het eind van 'deze episode' wil je alleen maar door. Hoeveel delen er nog gaan verschijnen is mij niet duidelijk, maar ik zit nu al te wachten op het volgende.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten