De man die geen saxofoon mocht spelen (Thé Tjong-Khing e.a.)

Bij het laatst verschenen nummer van de Stripglossy zat een extraatje voor de abonnee: het album De man die geen saxofoon mocht spelen. 

De schrijfster Lilian Blom was ooit bezig aan een roman, maar die werd nooit voltooid. Er zijn nog twee hoofdstukken van over, die je ook als een verhaal kunt lezen. Dat verhaal was de basis. Thé Tjong-Khing nam contact op met vier andere tekenaars en stelde voor om het verhaal te verstrippen. De tekenaars waren helemaal vrij. Het verhaal was de basis, maar verder mocht ieder ermee doen wat hij wilde. 

Vijf strips

Zo geschiedde. Die vijf strips, plus het verhaal zijn uitgebracht in een apart album: De man die geen saxofoon mocht spelen. Het deed me een beetje denken aan de verstrippingvan 'Het grote gebeuren' van Belcampo. Daar tekenden verschillende tekenaars allemaal een stukje van het verhaal. 

Khing geeft zelf het goede voorbeeld, door het verhaal niet te volgen, maar wel de plot te handhaven. Ook Ibrahim R. Ineke vertelt niet het verhaal na, wat van hem overigens ook te verwachten is. 

Marloes de Vries

De andere drie Aimée de Jongh (altijd goed als je haar binnen je project kunt halen), Juliette de Wit en Marloes de Vries blijven dichter bij het verhaal. Natuurlijk zijn er hier en daar wel afwijkingen. De altsax uit het verhaal wordt soms getekend als een tenorsax, bijvoorbeeld, en er moest vooral veel worden weggelaten. 

Volgorde

Ik koos ervoor om eerst de strips te lezen en misschien is dat wel een handige volgorde. Als je eerst het verhaal leest, weet je al wat de tekenaars hebben weggelaten en als je daarna de strips leest, zit je nog steeds met die weggelaten informatie in je hoofd. 

Over het verhaal wil ik verder niet al te veel zeggen. Het gaat over een saxofonist die een relatie achter de rug heeft die in het begin heel goed was, maar het meisje/de vrouw kreeg steeds meer weerzin tegen de saxofoon, wat die relatie natuurlijk geen goed deed. 

Nu bevindt de man zich op een cruiseschip en vertelt het verhaal tegen een oude vrouw. Te oordelen naar de strips dacht ik dat het verhaal van Blom een nogal eenduidige plot had, maar na het lezen van het verhaal valt me dat nogal mee. Je kunt met de slotzin nog verschillende kanten op. 

Juliette de Wit

Tweede versie?

Eigenlijk zou ik van het verhaal van Blom wel twee versies willen zien. Ik kan me voorstellen dat ze na het lezen van de strips het verhaal opnieuw zou gaan schrijven. De strips laten zien dat het verhaal prima korter kan en dat er best wat geschrapt kan worden. 

Het is ook niet zo vreemd dat er nog wel wat geprutst kan worden aan het verhaal. Het was immers werk in uitvoering en er zou anders nog door een redacteur naar gekeken zijn, die ongetwijfeld met een rood potlood het een en ander aangestreept zou hebben. 

Mix

De mix van vrijheid nemen en zo goed mogelijk het verhaal volgen werkt goed. Iets meer durf om eigenzinnig te zijn was welkom geweest, maar misschien werkt de diversiteit wel beter dan wanneer iedereen van het verhaal weg gefladderd zou zijn, of als iedereen heel strak de tekst gevolgd had. Het laat ook zien hoe tekenaars met dezelfde basis tot heel verschillende strips kunnen komen. 

Aimée de Jongh

Het is mooi dat Khing, die intussen achter een vensterbank voor potplanten had kunnen zitten, de energie heeft om een dergelijk project te entameren. Het is mooi dat we nog steeds van zijn werk kunnen genieten. En het is ook mooi dat uitgeverij Personalia er iets in ziet en er album van uitbrengt. Dat album sluit qua vormgeving aan bij het de Stripglossy. 

Het omslag had misschien iets meer verdiend. Je ziet in de bovenste helft van elke tekenaar iets, maar doordat die tekeningen vrij donker in blauw zijn ingekleurd, vallen ze een beetje weg tegen de kleur in de onderste helft van het omslag. Maar goed, een gegeven paard, nietwaar? En ik vond het al heel erg leuk dat er een nieuwjaarsgeschenk met het tijdschrift mee kwam. 

Ibrahim R. Ineke

Thé Tjong-Khing