Podcast: Phasmophobia, Ramses Shaffy Zonder Bagage

 

Phasmophobia

Van de makers van De Blankenberge Tapes (even naar beneden scrollen op de gelinkte pagina) is een podcast verschenen met eenzelfde formule: Phasmophobia. Waarom de titel in het Engels is en de podcast niet Phasmofobie (angst voor spoken) wordt genoemd, is mij niet duidelijk. 

De makers, Pascal van Hulst en Thom Hofland, hebben hun eigen werkwijze. Er is een scenario, in die zin dat de plot is uitgedacht, maar de tekst is niet uitgeschreven, zodat de acteurs ook echt de personages moeten spelen en zelf hun zinnen moeten vormen. Verder wordt er ook nog op locatie gespeeld, om de acteurs nog beter in het verhaal te krijgen. Bij De Blankenberge Tapes werkte dat concept goed en eigenlijk gaat dat ook goed bij Phasmophobia. 

Landhuis

De locatie in deze podcast is een oud landhuis, waarin een jong stel trekt, Raoul en Hanna. Ze laten het opknappen, want dat is wel nodig, en ze willen ook trouwen in het landhuis. Vanaf het begin weet je al dat er iets helemaal fout is gegaan. De personages doen afwisselend verslag van de gebeurtenissen, dus er is geen dialoog, maar de verslagen wisselen elkaar wel af. 

Het mooie van zo'n meervoudig perspectief is dat je eenzelfde gebeurtenis op verschillende manieren beschreven krijgt, met steeds een andere inkleuring. De stemmen zijn mooi divers: zo komt Hanna duidelijk uit het zuiden des lands en Lara (degene die met de renovatie belast is) is Vlaams. Je hoeft je dan ook nooit af te vragen wie er aan het woord is. 

Er is iets met het huis: een verborgen kamer, klapperende ramen, geluiden in de nacht, een hond die niet naar binnen wil. Dat doet denken aan spoken. Als luisteraar krijg je pas in de gaten wat er aan de hand is als Lara het op een nacht moeilijk heeft en zich maar net kan redden. Je vraagt je dan wel af of de beschreven verschijnselen kloppen, maar, vooruit, je gaat mee met het verhaal. 

Relaties

Verder speelt er wat op relationeel gebied. Raoul en Hanna gaan trouwen, maar is dat wel zo'n goede combinatie? Ze hebben ook oog voor anderen, zo blijkt. 

Phasmophobia is een boeiend hoorspel (als ik het zo mag noemen). De plot is wat dunner dan in De Blankenberge Tapes en dat is jammer, maar er gebeurt genoeg in de verhouding tussen de personages, zodat je aandacht er wel bij blijft. In elke aflevering staat een ander personage centraal, zodat de afwisseling gegarandeerd is. 

Een serie die je prima kunt bingen. Ik heb alle afleveringen in twee of drie dagen beluisterd en ik heb me niet verveeld. 

Voor meer informatie: zie de betreffende site.

Ramses Shaffy Zonder Bagage

Er zijn veel podcasts die over een beroemd persoon gaan. Over enkele ervan schreef ik hier al eerder: Credo (over Ede Staal), De Grote Harry Bannink Podcast, Over Godfried Bomans gesproken, BOBcast (over Bob Dylan). En er is er ook een over Ramses Shaffy: Ramses Shaffy Zonder Bagage.

Die titel doet meteen denken aan een titel van een lied van Shaffy. Hij schreef het toen hij failliet verklaard was. In het lied blijkt vooral dat die situatie hem vrijheid geeft. 

Interviews

Steven Driehuis interviewt in deze podcast mensen die met Ramses te maken hebben gehad. Bij de informatie over de podcast op iTunes staat dat Driehuis 26 jaar oud is, maar het is niet duidelijk of hij dat nu is of bij het begin van de serie. Hij weet al veel van Shaffy af en hij is tijdens het gesprek een gretig luisteraar, die het onderwerp van gesprek belangrijker vindt dan zichzelf en dat is altijd prettig. Alle gesprekken in de podcast zijn geanimeerd en meestal zonder veel geklets over andere onderwerpen. 

Die serie is in 2019 gestart en intussen zijn er tien afleveringen te beluisteren. Van ongeveer een uur tot ongeveer anderhalf uur lang. Gewoonlijk vind ik dat aan de lange kant, maar bij deze podcast heb ik me toch niet verveeld. 

Het scheelt dat ik aardig wat van het werk van Shaffy ken. Ik had vroeger cassettebandjes en LP's van hem. Daarvan ken ik ook het nummer 'Zonder bagage'.

Bijzonder mens

Uit elke aflevering blijkt weer dat Ramses een bijzonder mens is geweest, die magische uitwerking had op iedereen die met hem te maken kreeg, en dat zijn hele leven door, ook toen hij al heel oud was. Omdat hij in het leven altijd openstond voor iets nieuws en voor avontuur, zijn er heel veel smakelijke anekdotes die veelal het beeld bevestigen dat je al van hem hebt en waarnaar je toch met plezier luistert. 

Bijzonder vond ik bijvoorbeeld de aflevering met Lettie Oosthoek die Ramses als acteur belicht. Daar wist ik dus weinig van. Hij blijkt een goed acteur geweest zijn, ook van serieuze rollen. Ook mooi: Tom de Jong, die Ramses aan het einde van zijn leven meemaakte. Ach, eigenlijk heb ik naar alle uitzendingen geluisterd zonder me te vervelen. 

Natuurlijk wordt er van tijd tot tijd een nummer van Shaffy gedraaid, soms ook met leuke wetenswaardigheden eromheen. Eigenlijk had ik nog wel iets meer van die muziek gewild. Wat ik te horen kreeg was wel een mooie mix van wat ik al kende en nummers die nieuw voor me waren. 

Canvasje

Aan het eind van elke aflevering schrijft de gast iets op 'een canvasje', wat wel heel erg lijkt op de tegel die beschreven wordt bij Kunststof.  De tekst op het doekje wordt de titel van de bewuste aflevering en is ook te zien op de Facebookpagina waar alle uitzendingen terug te luisteren zijn. Daar staat dan wel weer dat je die alleen maar mag beluisteren op je favoriete podcastapp, wat ik elke keer weer vreemd vind. Het lijkt me dat je die op welke podcastapp dan ook kunt beluisteren.

Dit soort podcasts landt goed bij mij, merk ik. Al de podcasts die ik genoemd heb, heb ik helemaal beluisterd, alle afleveringen en nooit ben ik afgehaakt halverwege een aflevering. En ook niet bij de podcasts over Ischa Meijer, John Lennon of Louis Paul Boon. 

Of mensen die Ramses Shaffy niet kennen door zo'n podcast naar zijn muziek gaan luisteren, betwijfel ik, maar ik geloof wel dat mensen die iets van hem afweten, na het luisteren opnieuw belangstelling krijgen, weer opnieuw nummers willen beluisteren en in ieder geval krijgen ze door de podcast een completer beeld dan ze hadden.