vrijdag 1 augustus 2025

Wegens vakantie gesloten

Het oorspronkelijke plan was om vanavond nog een recensie te schrijven over het eerste deel van de strip Jeff Mistral, Uittreding. Maar ik laat het zitten. In de maand juli heb ik veel dagen mondelinge examens afgenomen voor de Staatsexamens, soms vijf dagen in de week en daarnaast nog de donderdagse diensten bij 113. Gisteren had ik een avonddienst. Dat betekent om 00.30 uur thuis en dan duurt het toch altijd nog een uur voordat ik daadwerkelijk op bed lig.  

Vandaag heb ik mijn laatste examineerdag van dit seizoen gedraaid en ik vind het best zo. Morgen pak ik mijn koffer en zondag vertrekken we voor een bezoek van een week aan Duitsland. Niet zo ver weg, ergens aan de Rijn. Ga er dus maar van uit dat je hier volgende week niks nieuws leest. Het streven is om daarna weer gewoon drie nieuwe recensies per week te plaatsen en waarschijnlijk ook enkele oude. 

Wat kun je verwachten? Eerst Jeff Mistral dus. Daarna een vrij dunne roman van Martin Michael Driessen, Het licht aan het einde van de loop. Ik was naar de bibliotheek gegaan om De pelikaan te lenen, maar die was er niet. Toen nam ik dit boek mee. 

Daarna weer een strip, want ik wil strips en boeken zoveel mogelijk afwisselen. Deze keer is het Michelle. Het verhaal speelt zich zowel in de Tweede Wereldoorlog als in de jaren zestig af. Het begint meteen intrigerend: iemand wordt wakker (of komt bij), ziet dat ze een wond aan haar hals heeft, maar herinnert zich niets, zelfs niet haar eigen naam. Hoe zit dat?

En dan is het tijd voor non-fictie: Een vrije geest. Het uitzonderlijke leven van Betje Wolff, door Marita Mathijssen. Ik had heel erg genoten van haar biografie van Jacob van Lennep, dus ik verwachtte veel van dit boek. Ik ben niet teleurgesteld. 

Vanavond lees ik Luister van Sacha Bronwasser uit en ik ben ook bezig in Tijd is een leeuwerik van Hilbrand Rozema. Over beide boeken zal ik schrijven. 

Wat ik aan strips meeneem naar mijn vakantieadres, moet ik nog beslissen. Iets wat lekker leest, lijkt me. Verder ligt klaar: Lysbeth van Marlies Medema. Ligt er al een tijdje, domweg omdat ik nooit wat van Medema gelezen heb en toch een indruk van haar werk wil hebben. Hopelijk is het iets. 

Verder het jeugdboek Oever van Ludwig Volbeda en het al door iedereen gelezen Beladen huis van Christien Brinkgreve. Man maakt stuk van Maurits de Bruijn heb ik ook nog liggen, maar ik kan niet alles meenemen en ik wil van tijd tot ook wat ouder werk lezen. 

In 2024 las ik De redding van Fré Bolderhey van Simon Vestdijk. Eigenlijk vind ik dat ik elk jaar een Vestdijk moet lezen, om de norm weer scherp te hebben. Ik heb er een stel liggen, waarvan De ziener me nu het meest aantrekkelijk lijkt. Het boek gaat over een voyeur en een collega bij de Staatsexamens, die veel Vestdijk gelezen heeft, gaf me de tip om in het achterhoofd te houden dat het eigenlijk ook over het schrijverschap gaat. Dat zal ik doen.