Cor Morelli Beulskind (Aloys Oosterwijk)

Het personage Cor Morelli gaat al een tijdje mee. Het eerste album over deze rechercheur verscheen in 1987. Tien jaar later begon zijn schepper, Aloys Oosterwijk, met de serie Willems Wereld, waarin de hoofdpersoon uiterlijk lijkt op Morelli, maar wel een ander figuur is. 

Intussen zijn er over Morelli ook drie albums verschenen met 'open dossiers'. Deel 3 heet Beulskind. Eigenlijk is het een bundeling korte verhalen. Cor bladert daarin door zijn ordners of hij denkt terug aan een zaak die hij na zoveel jaar nog niet kan loslaten. Het zijn onopgeloste gevallen, open dossiers. 

In de eerste strook of de eerste twee stroken van elk verhaal legt Morelli de situatie uit die hij als rechercheur aantrof. Daarmee kwam hij indertijd niet verder. In de rest van het verhaal krijgt de lezer uitgelegd hoe het allemaal in werkelijkheid gegaan is. Die lezer weet dus dat aan het eind van het verhaal de zaak opgelost zal zijn. Toch zijn de verhalen allerminst voorspelbaar. Elk verhaal blijft goed op spanning en de ontknoping komt pas in de slottekening. Die zie je vaak niet aankomen en sommige plots zijn uitermate grappig, bijvoorbeeld in het verhaal 'Geheugenverlies.' Als lezer denk je dat de wat oudere, wat verwarde man misschien wel aan het dementeren is. Dat blijkt echt anders te zitten. 

Setting

De setting van de verhalen is zeer divers. Het titelverhaal begint zelfs eeuwen geleden. Zo'n begin in het verre verleden is wel een uitzondering. We komen terecht in allerlei werelden: in die van de zaken, de voetbal en een abdij, bijvoorbeeld. Dat houdt het niet alleen voor de lezer, maar ook voor de tekenaar afwisselend. Ook zijn het allerlei verschillende soorten zaken, die onderling niet op elkaar lijken. 

De meeste verhalen zijn vier bladzijden lang en Oosterwijk laat zien dat dat lang genoeg is om een verhaal te vertellen. Je kunt het hele album achter elkaar lezen (en dan verveelt het niet), maar je kunt ook af en toe een verhaal tot je nemen. 

De tekeningen zijn helder, zoals we bij Aloys Oosterwijk gewend zijn. In bijna elk verhaal is er wel een tekening met een afwijkend camerastandpunt (bijvoorbeeld schuin van boven) en sommige tekeningen vallen op, zoals in het titelverhaal, waar er kranten door het beeld waaien. Die hebben een inhoudelijke functie (een van de personages leest iets in zo'n krant), maar ze brengen ook meer diepte in de tekening aan. 

Compositie

Uit dat soort details zie je dat het in Beulskind niet alleen maar gaat om het vertellen van goede verhalen. Dan had het ook in proza gekund. De beelden zijn zorgvuldig gecomponeerd, maar doen dat zonder overdreven de aandacht te trekken: ze staan wel in dienst van het vertellen van het verhaal. 

In Eppo heb ik de verschillende verhalen al gelezen. In die omgeving functioneerden ze goed. Maar in een album blijken ze het ook goed te doen. Voor zover ik weet, is het intussen afgelopen met Willems wereld, wat overigens jammer is, maar hopelijk heeft Cor Morelli nog heel wat onopgeloste zaken op de plank liggen. 

Serie: Cor Morelli, Open dossiers

Deel 3: Beulskind

Tekst en tekeningen: Aloys Oosterwijk

Uitgeverij: L

Oosterhout 2021, 48 blz. € 9,95 (softcover)