In NRC Handelsblad van 4 april, eergisteren dus, stond een artikel van Bas Blokker over minder populaire scholen in Amsterdam. Hij had eens een kijkje genomen op die scholen, die kwalitatief goed zijn maar niet zo populair, omdat ze bijvoorbeeld bekendstaan als ´zwarte´ scholen.
Het artikel begint met een impressie van Scholengemeenschap Reigersbos, in de Bijlmer. Daar gaat het er heel ordelijk aan toe en de kinderen groeten beleefd de leerkrachten. De conclusie staat als kop boven het artikel: 'Alleen maar nette kinderen'.
Dat is een mooie knipoog naar Alleen maar nette mensen, het succesboek van Robert Vuijsje, dat intussen ook verfilmd is. De hoofdpersoon komt uit een milieu van 'alleen maar nette mensen'. Hij heeft een fascinatie voor zwarte vrouwen met een grote boezem en een omvangrijk posterieur en die bevinden zich juist in een ander milieu.
Op het boek van Vuijsje kwam nogal wat kritiek en in mijn herinnering kwam die vooral van vrouwen. Het boek zou vrouwonvriendelijk zijn en racistisch. Ik moet weer zuchten als ik dit tik. Al op de eerste bladzijden wordt duidelijk dat Vuijsjes boek niet vanuit vooroordelen geschreven is, maar over vooroordelen gaat. Lees maar na.
Ook het artikel 'Alleen maar nette kinderen' gaat daarover: mensen hebben oordelen over scholen die ze niet baseren op bijvoorbeeld inspectierapporten, maar op een gevoel van onbehagen, ook als dat ongefundeerd is.
Omdat bij schoolkeuze een soortgelijke problematiek als bij Vuijsje speelt, is de kop van het artikel mooi gevonden. Vooral ook omdat Blokker de boel omkeert: in Vuijsjes boek zijn het de welgestelde blanken die zichzelf de nette mensen vinden; hier is het Blokker die concludeert dat er op de zwarte scholen die hij bezocht heeft alleen maar nette kinderen zitten.
Dat klinkt absoluut en natuurlijk weet Blokker ook wel dat er ook minder nette of minder gemotiveerde kinderen op die scholen zitten. Maar die nuance zou de kop bedorven hebben en dat zou jammer zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten