Er zijn genres die nooit mijn eerste keus zouden zijn, maar die soms toch op mijn pad komen. Dan lees ik ze. Soms is dat een aangename verrassing, soms bevestigt dat mijn op weinig gebaseerde oordeel. Maar eigenlijk is het altijd goed om je te verdiepen in strips (of boeken) die niet je voorkeur hebben.
Van uitgeverij Silvester kreeg ik twee delen van De Legendariërs toegestuurd. Die reeks was mij tot nu toe ontgaan en nu blijken er al diverse nevenreeksen van te bestaan.
De hoofdreeks is geschreven en getekend door Patrick Sorbal. Hij schiep een eigen wereld, met daarin de landen Alysia en Astria, zo wordt voor in een van de albums uitgelegd. In die wereld zijn er vijf helden. In het album worden ze 'moedige' helden genoemd, misschien om te voorkomen dat wij zouden denken dat het laffe helden zijn. Ik neem hun namen over: Shimy, de elementaire elf; Gruizel, de jaguarian; Danaël, de ridder; Jadina, de prinses-tovenares; Razz, de reus van Rymar.
Hun tegenstanders zijn de zwarte tovenaar Darkhell en zijn dochter Tenebris, die azen op wereldheerschappij. Het is duidelijk wie de goeden en wie de slechten zijn.
Eeuwige jeugd
Bij de strijd om een mythische steen gaat die steen stuk, waardoor zijn verjongingsmagie vrijkwam. Ineens zijn alle volwassenen kind. Ze hebben onbedoeld de eeuwige jeugd gekregen. Ook de vijf Legendariërs zijn weer jong. Zij willen Alysia en Astra hun ware gezicht teruggeven. Dat is het begin van de reeks De Legendariërs Missies.
Voor in het eerste deel, Het ontwaken van Kilimantsjoe staat vermeld dat het gebaseerd op de animatieserie De Legendariërs. Welke gevolgen dat precies heeft, is mij niet duidelijk. In ieder geval was de serie er eerst. In dit deel is Patrick Sorbal weer verantwoordelijk voor het scenario, de tekeningen zijn van Philippe Cardona. Of hij ook de tekeningen voor de animatieserie gemaakt heeft, wordt niet vermeld.
De serie Missies lijkt me duidelijk bedoeld voor kinderen. De vijf helden zijn nog heel jong, zodat elk kind zich met ze kan identificeren en zich ook een beetje held kan voelen. Er is magische kracht, vooral bij de twee heldinnen, Shimy en Jadina, Danaël heeft een bijzonder zwaard, Gruizel kan springen en vergruizelt rotsblokken en Razz lijkt het vooral van brute kracht te moeten hebben.
Vulkaan
De vulkaan Kilimatsjoe blijkt ineens weer te werken. Daar blijken Darkhell en Tenebris achter te zitten. De Legendariërs gaan op onderzoek uit, samen met Talpa's, wezens die in een mijn wonen. Daar moet de plaatselijke bevolking weinig van hebben, al bedoelen de Talpa's het goed.
De Legendariërs moeten de vulkaan in. Darkhell is op zoek naar een steen waarmee hij alle vulkanen onder controle kan houden. Natuurlijk loopt het allemaal goed af voor de vijf helden en uiteindelijk verzoent de bevolking zich ook nog met de Talpa's. Op naar de volgende missie.
Op het verhaal is wel wat af te dingen. Sorbal gaat ervan uit dat kinderen niet al te veel van vulkanen afweten en dat het dus mogelijk is om met een rotsblok te surfen op de lava, zonder om te komen door de warmte. Ook van vrijkomende gassen is geen sprake. Zolang je de lava maar niet aanraakt, lijkt het wel goed te gaan. Dat is allemaal niet zo waarschijnlijk, maar misschien moeten we bij dit soort strips geen al te hoge eisen aan waarschijnlijkheid stellen.
Goed en kwaad
De Legendariërs hebben een zekere schattigheid, waardoor ze door kinderen al snel in het hart gesloten zullen worden. Door de zwart-witttekening van de karakters (Legendariërs zijn goed, hun tegenstanders zijn slecht) is het meeleven gemakkelijk. Maar het verhaal krijgt er ook wel een zekere platheid door. Personages in jeugdboeken zijn juist in de loop der jaren gecompliceerder geworden en daardoor meer realistisch. In De Legendariërs Missies krijg je een simpeler wereld gepresenteerd. Prettig voor kinderen, maar ook weinig uitdagend.
De tekeningen zijn beïnvloed door manga, gezien de grote ogen. Er zijn wat wisselingen van camerastandpunt en close-ups wisselen af met tekeningen waarin je meer van de omgeving ziet. Maar de emoties zijn wel erg uitvergroot en eenduidig.
Het eerste deel van De Legendariërs Missies kon mij niet zo erg bekoren, maar ik behoor dan ook niet tot de doelgroep. Misschien vinden kinderen het geweldig.
De kronieken van Darkhell
Er is nog een nevenreeks, De kronieken van Darkhell, waarvan het eerste deel Tenebris heet. De reeks geeft de voorgeschiedenis en speelt zich af '100 jaar voor het Jovenia-incident en de opkomst van de Legendariërs'. In Alysia heerst angst en chaos. Er is namelijk een 'meedogenloze oorlog' tussen Magicors en de orde van Arkanis.
In de reeks leren we een kleine jongen kennen, die later Darkhell, de zwarte tovenaar, wordt. Aan het hof komt heer Calderius terug van een missie. Hij gaat kijken hoe de cadetten het doen. Ze worden opgeleid tot strijders. Daarbij zijn zijn zoon Kenan en zijn dochter Kalypso. Er is nog een grote broer van de twee, Kamenor, maar daarvoor heeft vader minder belangstelling.
Een andere verhaallijn is die van het jongetje Galen, dat een zwaard steelt van een rondtrekkende circustroep. Daarmee beschermt hij zijn familie tegen de wrede inner der belastingen. Ook de rondtrekkende circustroep speelt nog een rol.
Het jongetje Galen zal de verhaallijnen gaan verbinden. Hij zal blijkbaar later uitgroeien tot Darkhell.
Wat oudere kinderen
Qua verhaal zit dit deel van De Kronieken van Darkhell ingewikkelder in elkaar dan dat van de Missies. Ik vermoed dat het ook voor net wat oudere kinderen bedoeld is, ook gezien de tekeningen, van Orphelin. De geweldsscènes zijn weinig subtiel en nogal op het effect getekend, maar de emoties zijn iets subtieler weergegeven.
In de tekeningen zijn er soms fraaie details, zoals in de harnassen van heer Calderius en zijn soldaten. Ook het schildpadachtige wezen waarmee de circustroep zich verplaatst is boeiend: het heeft een compleet huis op zijn rug, waarvan het leuk is om dat nader te bekijken. Verder zijn enkele decors mooi gedetailleerd.
Bij veel strijdscènes is wel het grove werk: van dik hout zaagt men planken. Veel magie met bliksemschichten en zo. Daar hou ik niet zo van, maar wellicht wil de doelgroep dit juist.
Het perspectief van de tegenstander
In ieder geval vind ik het interessant dat Sorbal ons meeneemt naar de persoon die in de rest van de reeks juist het kwaad is, de tegenstander. Door ook zijn kant van het verhaal te vertellen, wordt de reeks rijker, lijkt me.
De mix van fantasy en superhelden vind ik niet zo interessant, maar juist daardoor moet ik misschien voorzichtig zijn met mijn oordeel. Ik kan me ook voorstellen dat je door al de delen te lezen meer oog krijg voor de subtiliteiten in de onderlinge verhoudingen.
Als ik zou moeten kiezen tussen deze twee series, zou mijn voorkeur uitgaan naar De kronieken van Darkhell, maar voor jonge kinderen is Missies meer geschikt.
Reeks: De Legendariërs - Missies
Scenario: Patrick Sorbal
Deel 1: Het ontwaken van Kilimantsjoe
Tekeningen Philippe Cardona
Inkleuring: Florence Torta
Vertaling: Dieter van Tilburgh
Uitgever: Silvester Strips
48 blz. € 9,95 (softcover)
Reeks: De Legendariërs - De kronieken van Darkhell
Deel 1: Tenebris
Scenario: Patrick Sorbal
Tekeningen: Orphelin
Inkleuring: Lowenael
Vertaling: Dieter van Tilburgh
Uitgever: Silvester Strips
48 blz. € 9,95 (softcover)
 |
| Het ontwaken van de Kilimatsjoe |
 |
| Het ontwaken van de Kilimatsjoe |
 |
| Tenebris |
 |
| Tenebris |
 |
| Tenebris |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten