Het lijkt wel een bijbeltje, dat verzamelboek van Kamagurka: dik, leeslint, goud-op-snee, 'holy' in de titel, engelenvleugels aan de binnenkant van het kaft. In het inleidinkje trekt Sam de Graeve de vergelijking nog even door: God heeft steeds meer moeite om zich goed te organiseren, maar Kamagurka is wél alomtegenwoordig.
Tja. Het zal commercieel misschien werken, deze positionering. Ik weet het niet. Wel denk ik dat aardig wat mensen zo'n grote verzameling cartoons willen hebben. Ik herinner me dat ik in de jaren tachtig ben begonnen met het kopen van albums van Kamagurka en er zijn nog steeds tekeningen waar ik heel erg om kan lachen.
Het absurde in Kama's tekeningen lijkt me meer Vlaams dan Nederlands. Een cabaretier als bijvoorbeeld Wim Helsen, die ook een tik van het absurdisme heeft gekregen, kun je je boven Antwerpen toch eigenlijk niet voorstellen.
Eerlijk gezegd vat ik niet elke tekening. Van sommige plaatjes weet ik niet waarom ze grappig zijn of wat de bedoeling ervan kan zijn. Erg is dat niet, lijkt me. Voor iedereen is er genoeg te genieten in The holy Kama. Hoe lang zou het duren voordat het boek op nachtkastjes van hotelkamers ligt? Dat zal wel niet gebeuren. Ik vermoed dat het meer gejat zal worden dan de gemiddelde bijbel. Het zal het toilet wel worden, zoals ook De Graeve suggereert.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten