Nico Schuurman is als kunstenaar autodidact. Welke kunstwerken dat allemaal opgeleverd heeft, is mij onbekend, maar nu is er een stripboek: Grebbelinie 1940. Bloedspoor. Het boek is gebaseerd op de verhalen die hij van zijn ouders hoorde over de Tweede Wereldoorlog.
De persoonlijke betrokkenheid van de auteur bij zijn onderwerp is goed te merken. Je zit als lezer dicht op de huid van de hoofdpersoon, het jongetje Adriaan, dat in Ede woont, net als de auteur. Hij maakt van dichtbij mee de troepenverplaatsingen mee en de evacuatie van burgers.
Verder heeft Schuurman zich nauwkeurig gedocumenteerd. Vliegtuigen, voertuigen, uniformen, wapens - Schuurman weet precies hoe ze eruitzagen en hij geeft ze met precisie weer. Mensen die Ede en omgeving kennen, zullen ook de locaties herkennen.
De tekeningen zijn ingekleurd met acrylverf. Arcering en belijning zijn uitgevoerd in inkt. De kleuren zijn fris, wat het boek een aantrekkelijk uiterlijk geeft.
Het weergeven van bewegingen is niet altijd even goed gelukt. Personen zien er vaak nogal houterig uit. Ook het perspectief geeft problemen. Het is star en net te overdreven uitgevoerd, waardoor er vertekening plaatsvindt. Dat had voorkomen kunnen worden als de verdwijnpunten verder weg gelegd zouden zijn. Te vaak ook kiest de tekenaar voor een standpunt dat nogal hoog ligt. Hier had hij meer in kunnen variëren.
Het zijn technische puntjes die zeker meetellen, maar wat bijblijft van het boek is toch vooral de betrokkenheid. Als lezer maak je mee hoe burgers de invasie meegemaakt kunnen hebben. Basisscholen zouden dit boek prima als educatief materiaal kunnen gebruiken. Bij oudere mensen zal het zeker herinneringen oproepen.
Het boek is te bestellen op boekscout.nl.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten