Joe Sacco is een grootheid in de stripwereld. Zo'n beetje alle prestigieuze prijzen heeft hij al gekregen, waaronder twee keer de Eisner Award (2001 en 2010) en de Ridenhour Book Prize (2010). Eerder schreef ik al over zijn boeken Gaza 1956 en Moslimenclave Gorazde.
Sacco schrijft/tekent non-fictie. Hij bedrijft journalistiek door naar een bepaalde plaats te gaan en daar ook een tijdje te blijven. Soms wel een half jaar lang. Daardoor heeft hij de kans om uitgebreid met de plaatselijke bevolking te praten, maar ook met de autoriteiten. Wat die mensen zeggen, tekent hij. Als hij verhalen krijgt die elkaar tegenspreken, tekent hij al die verhalen, zodat het voor de lezer duidelijk wordt hoe lastig het is om een oordeel te hebben over bijvoorbeeld Israël en de Palestijnen of de toestand in Tsjetsjenië.
Aan de ene kant is het werk van Sacco journalistiek zeer verantwoord, aan de andere kant is het ook persoonlijk. Hij loopt zelf rond in zijn stripreportages, waarmee hij laat zien dat hij deel uitmaakt van sommige gebeurtenissen en ook dat het lastig is om te beoordelen wat waar is, wanneer je tegenstrijdige berichten te horen krijgt.
In de loop der jaren heeft Sacco, naast de grote reportages ook verschillende kleine reportages gemaakt. Die heeft hij nu verzameld in Reportages. In dat boek neemt hij ons mee naar het Joegoslaviëtribunaal in Den Haag, naar de Palestijnse gebieden, de Kaukasus (Tsjetsjenië), Irak, Malta (waar veel Arfrikaanse vluchtelingen stranden) en India.
Elke reportage heeft hij van een nawoord voorzien. Over sommige reportages is hij achteraf niet zo tevreden en hij legt ook uit hoe het kwam dat hij soms onder zijn gebruikelijke niveau is gebleven. Hadden die bijdragen dan wel opgenomen moeten worden in een boek? Jazeker. Zelfs als Sacco minder op dreef is, haalt hij een vrij hoog niveau.
Er zijn niet zo heel veel tekenaars die zich bezighouden met het genre dat Sacco beoefent. Dat is jammer. Het voegt heel wat toe aan vluchtige tv-reportages of aan krantenstukken waar vanwege de beperkte ruimte toch altijd de zaken vereenvoudigd moeten worden.
Op de stapel boeken die ik ooit nog wil lezen ligt al maanden Onder Palestijnen van Joe Sacco. Van sommige boeken op die stapel vraag ik me af of het nog wel ooit van lezen komt. Bij Sacco weet ik zeker dat ik het boek ga lezen. Het verscheen al in 2005 in het Nederlands, maar ik vermoed dat het nog steeds actueel is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten