Gijs Kast woonde een half jaar in Istanbul. Daarvan doet hij verslag in een boek vol tekeningen, Başıboş. Hij schetst het dagelijks leven en onthoudt zich verder van commentaar in woorden.
Kast lijkt vooral aandacht voor mensen gehad te hebben. Hij heeft hen vaak geportretteerd, meestal tegen een witte achtergrond, zodat ze alle aandacht van de lezer/kijker krijgen. Het hoofd is in verhouding soms net te groot, zodat dat nog een beetje meer nadruk krijgt.
Veel van de tekeningen in zwart-wit. Vaak gebruikt Kast een enkele steunkleur, waarmee hij accenten aanbrengt. In enkele tekeningen gebruikt hij meer kleuren.
Başıboş is een fraai boek geworden, maar het is beroerd gelijmd: al na een paar keer lezen liet de kaft los. Daar had De Harmonie best wat meer aandacht aan mogen besteden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten