Is het een jubileumjaar? Ik heb het niet opgezocht, maar het valt me op dat er de laatste tijd veel belangstelling is voor Vincent van Gogh. Begin van dit jaar, klikkerdeklik, schreef ik over de toneelvoorstelling Vincent en Theo en nu heb ik maar liefst twee verstrippingen van het leven van Vincent in huis: Vincent van Barbara Stok en Vincent van Gogh. De vroege jaren van Teun Berserik, dat afgelopen maandag werd gepresenteerd bij boekhandel Paagman in Den Haag. Vorig jaar al verscheen de strip Vincent van Gogh. De worsteling van een kunstenaar van Marc Verhaegen. Eerlijk gezegd heb ik die niet gelezen, maar hier vind je er wat informatie over.
Eerst maar even Barbara Stok. We kennen haar vooral van korte stripjes waarin ze zelf de hoofdpersoon is. Het zijn wat tobberige maar toch vrolijke verhaaltjes over alledaagsheden. Zo'n beeldbiografie lijkt me echt iets nieuws voor haar. Ze beschreef Vincents leven vanaf zijn vertrek naar de Provence tot aan zijn dood.
Ze heeft de klus overigens prima geklaard. Ze is gebleven binnen haar eigen beeldtaal: ze tekent met vrij dikke lijnen, die overal dezelfde dikte hebben, ze gebruikt geen kleurschakeringen en de plaatjes doen vrij 'leeg' aan, doordat ze de decors eenvoudig houdt.
Stok gebruikt weinig tekst. Ze citeert vooral veel uit de brieven van Van Gogh. Het verhaal houdt ze eenvoudig, maar ze vertelt het bijzonder effectief. We zien waarmee Van Gogh worstelt, hoe hij bijvoorbeeld teleurgesteld is als Gauguin van hem weggaat en ook hoe hij perioden heeft dat hij bijzonder onevenwichtig is.
Mooi is hoe we Van Gogh zien in een omgeving die we kennen uit zijn schilderijen. Het is wonderlijk hoe Stok de schilderijen van Van Goch na kan tekenen: we zien op de verschillende plaatjes meteen welk schilderij van Van Gogh bedoeld wordt, terwijl het tegelijkertijd duidelijk tekeningen van Barbara Stok blijven.
De laatste zes pagina's zien we Vincent als hij aan het schilderen is bij een korenveld met kraaien. Bij elk plaatje zoomt Stok wat verder uit en op het laatste plaatje zien we niet meer de schilder, alleen nog het schilderij dat we kennen. We weten dat het niet lang meer zal duren of het schot zal vallen. Daarmee komt er een einde aan het leven van Van Gogh. Stok zegt daar niets over en dat is ook niet nodig.
Ook ik hoef er niets meer over te zeggen. Het is onzin dat ik nu nog vertel dat Stok een prachtig boek heeft gemaakt en dat iedereen dat maar moet gaan kopen en cadeau moet gaan geven en zo. Dat had u al begrepen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten