Het is net herfstvakantie geworden in dit deel van het land en eigenlijk had ik vanavond nog een recensie moeten schrijven, maar ik laat het zo. De afgelopen weken waren de dagen vol, en de recensies moesten meestal nog snel even in de avonduren. Dan zette ik ze klaar voor publicatie de volgende dag. Maar nu mag ik wel even achterover leunen, vind ik.
Morgen bespreek ik voor de lokale omroep de roman Een tijd als deze van Sarah van der Maas, die ik hier ook al besprak. Goede boek, dat je zeker zou moeten lezen. Wel meen ik op de coverfoto een jonge Paulien Cornelisse te herkennen, maar dat zal wel onzin zijn.
Hoe volgende week eruit gaat zien, weet ik nog niet; we beslissen in het weekend of we weggaan en waarheen. Maar het kan zijn dan het dan wat rustiger is op Bunt Blogt.
Maar er zal in de nabije toekomst weer voldoende online geplaatst worden. Wat kun je zoal verwachten?
Allereerst een bespreking van de graphic novel Low van Reinhard Kleist. Die gaat over de Berlijnse jaren van David Bowie, 1976 - 1978, een periode die uiteindelijk drie albums opleverde: Low, "Heroes" en Lodger. Kleist schreef al eerder over Bowie: Starman. Dat boek leende ik ooit uit. Nooit meer teruggezien.
Verder ligt klaar: De wolf in zijn onderbroek van Lupano Itoïz, een grappig prentenboek over wat er gebeurt als vooroordelen niet blijken te kloppen met de werkelijkheid. Leuk voor kinderen, maar zeker ook voor volwassenen.
Ten slotte ga ik nog schrijven over Tarare, van Ken Broeders. Dat las ik al eerder in Eppo, maar nu heb ik het als album in huis en dan leest zo'n strip net iets anders. Het is het fascinerende verhaal van een alleseter, iemand die bijna letterlijk alles eet, ook dingen die de doorsnee mens niet eet. Broeders ken je misschien nog van Driftwereld.
Intussen ben ik al een hele tijd aan het lezen in Er hangt iets van lente in de klas, een bloemlezing met gedichten over het onderwijs, van de middeleeuwen tot nu. Ik lees er elke dag uit, maar het gaat even duren want de bundel is bijna negenhonderd bladzijden dik en weegt meer dan een kilo.
Onlangs las ik weer een boek van Inez van Dullemen. Ik was nogal enthousiast over haar verhalenbundel Een hand vol vonken en ik vond dat ik eens wat meer van haar moest lezen. Dat werd De vrouw met de vogelkop.
Dit weekend lees ik de biografie van Ageeth Scherphuis (door Peter van der Aa). Leest lekker en geeft een goed beeld van de persoon, haar omgeving, maar ook haar tijd. In de begintijd van de televisie waren omroepsters gevierde personen.
Ik had de ook de biografie van Heere Heeresma aangevraagd (door Anton de Goede), maar de uitgever verstrekte geen recensie-exemplaar. Ik zal het boek misschien gaan kopen, want ik ben zeker benieuwd, maar ik lees eerst maar even wat ik nog allemaal heb liggen.
Wat ligt er bijvoorbeeld op de stapel? Ossenkop van Manik Sarkar, Schijnoffers van Daan Heerma van Voss, Ik, de ander van Jante Wortel, Man maakt stuk van Maurits de Bruijn en Altijd zondag van Kees Versluis. En soms vind ik dat het ineens tijd wordt om iets ouds te lezen, van Vestdijk of Brakman of van M.A.M. Renes-Boldingh of van Wilma. Of nog iets anders. Je zult wel zien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten