Brul!

Van strips voor jonge kinderen weet ik niet zo veel. Natuurlijk ben ik zelf kind geweest en toen heb ik strips gelezen, maar dat -opa, neemt even zijn pijp in de mond en staart weemoedig naar het plafond- waren andere tijden.

Ik heb wel geschreven over Junior Suske en Wiske, dat ik leuk vond, en over Prinses Simone, waar ik minder connectie mee had, maar dat zal ook wel aan mijn leeftijd liggen en zeker niet alleen aan de strip. Sinds vorig jaar is er striptijdschrift voor kinderen, laten we zeggen: basisschoolleeftijd, maar niet alleen voor hen, vermoed ik. Het heet Brul!

Vier nummers

In het voorjaar van 2018 verscheen een nulnummer en een actie om fondsen te werven. Vorig jaar zijn er vier nummers verschenen, samen voor twintig euro, wat heel schappelijk geprijsd is. Bij de aankondiging werd het tijdschrift gekarakteriseerd als 'Leuk tijdschrift vol strips!' Bij het eerste nummer werd het een 'Supertof tijdschrift met strips, strips, illustraties en strips!' en uiteindelijk werd dat: 'Supertof tijdschrift met strips, strips en nog meer strips!'

De 'hoofdbrullers' zijn Tommy A en Jeroen Funke, de 'eindbruller' is Tonio van Vugt en dan zijn er nog heel veel meebrullers, waaronder zich bekende namen bevinden. Sommige strips en rubrieken komen steeds terug: Prof. Oja-Aha, een strip met een educatieve insteek en toch een leuk verhaal; Victor & Vishnu van Jeroen Funke (dat verder geen aanbeveling behoeft); een bladzijde over een dier, door Michiel van de Pol, wat heel grappig is.

Heerlijke weetjes

Er staat vaak ook wel iets in van Floor de Goede, Rob van Barneveld  en Brecht Evens, en Eefje Wentelteefje wandelt vrolijk rond. Heel veel plezier heb ik beleefd aan Gekken Werk van Frits Jonker en Milan Hulsing. Het is een rubriek over allerlei dingen die met beeld te maken hebben: films, plaatjes, schilderijen, maar ook over poppetjes en andere parafernalia. Het zijn heerlijke weetjes. Zo had ik me helemaal niet gerealiseerd dat de grappige kaarten met aangeklede apen verdwenen zijn en dat die er in bijvoorbeeld de jaren zestig nog heel veel waren. Blijkbaar vinden we het nu niet meer in orde dat we op die manier met dieren omgaan.

Niet het nulnummer, maar nummer 2

Juist in die rubriek gaat het af en toe mis met de spelling ('slechterikken', 'pyramide's'), maar dat rekenen we nog maar even tot de kinderziekten. Er is ook altijd een verhaal in proza. Eerlijk gezegd kon ik niet altijd het geduld opbrengen om die verhalen te lezen, maar dat was vroeger bij bijvoorbeeld Sjors al niet anders. Er zullen best kinderen zijn voor wie dat nu juist geschikt is.

De naam van het tijdschrift is ontleend aan het personage Brul, een zwijn, dat zijn eigen stripje op de achterpagina heeft (net als indertijd Sjors en nog steeds Eppo). Ook op andere pagina's duikt Brul op. Verder zijn er wat losse stroken, puzzeltjes en er is altijd een mooie middenplaat, waarop meestal veel te ontdekken is. Zo zag ik op de plaat in het laatste nummer een bijzonder schaakbord: van negen bij negen velden.

Verrassing

Ten slotte: bij elk nummer is er een cadeautje, bijvoorbeeld een bouwplaat, een stickervel, een miniboekje (door Erik Kriek). Het is een extraatje, waardoor elk nummer nog meer een verrassing is.

Ik vind het leuk, die Brul!-nummers. Natuurlijk kan ik niet inschatten wat kinderen ervan vinden, maar voor iets goeds is er altijd publiek lijkt me. Probeer het, zou ik zeggen.

Er is een site, wat handig is als je je wilt abonneren, maar verder vind je er niet zoveel. Op de openingspagina staat dat de volgende nummers twee keer zo dik zijn. Dat is oud nieuws. In vergelijking met het nulnummer zijn de reguliere nummers twee keer zo dik, maar volgens mij zal de volgende jaargang niet nog dikker nummers bevatten. De pagina is in het leven geroepen voordat het eerste nummer verscheen. Brul! heeft ook een pagina op Facebook.

Nummer 4