De beste boeken van 2017 (die ik niet gelezen heb)

 Hoe goed boeken zijn die je niet gelezen hebt, weet je natuurlijk alleen van horen zeggen of van lezen schrijven. Kortom, het is nattevingerwerk. Toch maak ik elk jaar een toplijst van boeken die ik niet gelezen en vaak ook nog niet aangeschaft heb. Alleen al als geheugensteuntje is dat handig.

Hier staat het lijstje van vorig jaar, waaruit ik alleen maar de romans van Jeroen Olyslaegers en Lize Spit las. Ze kwamen wel in het lijstje met de beste boeken die ik dit jaar las.

Dit jaar liet ik ongelezen:

1. Tommy Wieringa, De heilige Rita
2. Charlotte Mutsaers, Harnas van hansaplast
3. Maxim Februari, Klont
4. Wessel te Gussinklo, De weergekeerde bloem
5. Thomas Verbogt, Hoe alles moest beginnen
6. Pieter Waterdrinker, Tsjaikovskistraat 40
7. Annet Schaap, Lampje
8. Murat Isik, Wees onzichtbaar
9. Koen Peeters, De mensengenezer
10. Renate Dorrestein, Reddende engel

  En er zijn nog wel wat boeken waarop ik met verheug: Elke Geurts, Ik nog wel van jou, Maria Stahlie, De middelste dag van het jaar en vooral ook Elly Biesters, Ongemakkelijke mensen.

Afgelopen jaar las ik maar weinig boeken uit mijn lijst van vorig jaar. Ik vermoed dat ik de boeken van Wieringa, Mutsaers, Verbogt en Schaap wel binnen een maan in huis zal hebben. Daarna zien we wel weer verder.

Hier een lijstje met de boeken van 2017 die ik wel las en hier een lijstje met de beste strips van 2017. En hier een lijstje met de beste poëzie die ik in 2017 las, met daarbij twee bundels waarover ik niet eerder schreef.