De strips van Peter de Smet zijn al heel lang in mijn leven. Op de middelbare school had ik al schriften met omslagen die door De Smet getekend zijn. Ik zou ze nog ergens moeten hebben, maar ik weet niet meer waar. Mijn erfgenamen zullen ze wel tegenkomen bij het ruimen van de zolder.
Zijn meesterwerk is De Generaal waarin de Generaal verhaal na verhaal tevergeefs probeert de macht te grijpen. De structuur is bekend, maar binnen die structuur weet De Smet steeds te variëren, waardoor je verrast kunt worden binnen het bekende.
Humoristisch
Altijd zijn de verhalen humoristisch. Door de manier van tekenen, maar ook door de tekst. Het achtste deel van de integrale heruitgave had ik al een tijdje in huis en toen pas zag ik bijvoorbeeld dat er op de tank 'Klaas komt!' geschreven staat, een uitspraak van Robert Jasper Grootveld en in deze tekening ook verwijzend naar Sinterklaas, omdat de Generaal als Sint een poging doet tot machtsovername.
In elk deel staat een dossier, dat altijd interessant is om te lezen. In dit deel wordt vreemd genoeg niet vermeld van wie de tekst is. Mocht ik iets over het hoofd gezien hebben, dan laat ik me graag corrigeren. Deze keer komen we in het dossiergedeelte Viva Zapapa tegen, evenals Xavier Bloothoofd en De Meester. De achtergronden maken het beeld completer, ook het beeld van De Smet.
In veel verhalen loopt er bijvoorbeeld een ayatollah rond, die zijn ideeën op het gebied van voedsel evangeliseert. Zijn naam is voluit Fred Gleufhoed en het blijkt dat hij geënt is op de striptekenaar Fred Julsing, van wie ik me de strips Wellington Wish en De broertjes Samovarof en Co nog goed herinner. Julsing geloofde in de macrobiotiek, of, zoals de ayatollah zei: 'Als je maar goed je bammetjes eet'. Van gezweef moest De Smet weinig hebben.
De Generaal, als persoon en als strip, is een monument in onze stripkunst. Van sommige strips weet ik niet wie de maker is, maar dat kun je je bij De Generaal domweg niet voorstellen. Wie De Generaal leest, leest Peter de Smet.
Ik heb altijd heel veel sympathie gehad voor deze man, wiens hoofdkwartier bestond uit een boom waar hij met een kussen in de rug tegenaan zat. Je zou kunnen zeggen dat hij eigenlijk een dakloze was. Maar zijn dromen bleven groot en in die dromen worden de lezers meegenomen. Totdat hij zelf niet goed meer wist waar hij nu van dromen moest.
Het is goed dat er nu zo'n mooie integrale reeks is, want De Generaal is zeer herleesbaar: er zijn altijd details die je bij een eerdere lezing over het hoofd hebt gezien en van sommige gebeurtenissen of zinsneden kun je keer op keer genieten.
Eigenlijk zou je elk leger een generaal als deze gunnen: een generaal met een eendje op zijn pet. Met zulke militairen zou de wereld er een stuk mooier uitzien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten