De Generaal gaat integraal 3 (Peter de Smet)

We komen om in de integrale uitgaven en ik vind het allemaal prima, al ga ik niet alles aanschaffen. Het herlezen van oude strips is altijd een hachelijke gelegenheid. Je leerde ze immers kennen toen je in een andere levensfase was, met nog minder leeservaringen. Voor mijn gevoel las ik in mijn jeugd alles en er was altijd te weinig.

Sommige van mijn kinderboeken (over Buffalo Bill, Arendsoog, Biggles) herlees ik maar niet, bang als ik ben dat ze door de mand vallen. Maar bij de strips blijft er verbazend veel overeind. De generaal heb ik altijd fantastisch gevonden. Het format is eenvoudig en is te vergelijken met dat van Iznogoedh ('Hoe word ik kalief in plaats van de kalief?'). Bij de Generaal is het: 'Hoe grijp ik de macht?' En bij beide stripfiguren weten we dat ze zich elke keer zullen verheugen op de nieuwe machtsgreep en dat het hun niet zal lukken.

Inventiviteit

Je leest De Generaal dus niet omdat je wilt weten hoe het afloopt. Dat is immers al bekend. Maar je verheugt je weer op elk verhaal vanwege de inventiviteit van Peter de Smet. Elke keer krijgt hij het voor elkaar om op een originele manier de machtsgreep te torpederen. Door onhandigheid, door stom toeval, door ingrijpen van anderen.

Mocht dit een beeld van het leven zijn (niets van wat je aanpakt zal je lukken), dan is dat een somber beeld, maar van De Generaal word je juist vrolijk, ondanks dat je je met hem identificeert. Misschien is dat het intrigerende van de strip: je leeft mee met de Generaal en je gunt hem, tegen beter weten in, dat het hem deze keer zal lukken. Hij is aandoenlijk in zijn enthousiasme op het moment dat hij denkt dat de macht voor het grijpen ligt.

Tragische helden

Hij mislukt keer op keer. Aan de ene kant leef je met hem mee en tegelijkertijd kun je erom lachen. Daarbij lach je niet de Generaal uit, maar misschien lachen we om het absurdisme van het leven. Dat geldt ook voor motoragent Dreutel. Je zou hem een tegenstander van de Generaal kunnen noemen, maar volgens mij heeft ook elke lezer te doen met hem. Zo heeft elk avontuur van de generaal twee tragische helden: zowel de Generaal als Dreutel geven alles om hun droom te verwezenlijken, maar tevergeefs. Het zijn helden uit klassieke tragedies.

In dit derde deel staan strips uit de jaren 1976 en 1977. Halverwege begint De Smet met aan het begin van elke poging aan te kondigen hoe de Generaal te werk gaat, bijvoorbeeld 'Waarin de Generaal de macht poogt te grijpen door middel van een geruisloze tank toegerust met een hydraulische, telescopisch uitschuifbare geschutskoepel.' Vanaf dan zal hij de meeste verhalen ook eindigen met 'Einde van deze poging'.

Anna Tommy

In dit derde deel van de integrale uitgave weer veel mooi materiaal. Bijvoorbeeld een van de detective Anna Tommy. Nieuw voor mij was dat Hetty Hagebeuk (van Pep) model stond voor haar. Voor Pep tekende Peter de Smet ook portretten van artiesten. Enkele fraaie voorbeelden zijn opgenomen en er is een complete lijst van alle geportretteerden. Jammer genoeg is juist daar een fout in geslopen. Het moeten 33 namen zijn, maar het zijn er 37: Frank Zappa, Brainbox, T. Rex en Graham Nash staan er een keer te veel in.

Verder is er aandacht voor reclamestrips (De lotgevallen van de heer Pieter Pienter met de Postgiro) en gelukkig ook voor Joris P.K., waarvan ik vroeger ook genoten heb. De albums moeten nog ergens in dozen op de zolder staan.

Kortom, weer een mooie uitgave, dit derde deel. Niet alleen voor de verzamelaars, maar voor alle stripliefhebbers. De generaal is een klassieker in de Nederlandse strip. Die verhalen moet je gewoon gelezen hebben.

Titel: De Generaal gaat integraal 3
Tekst en tekeningen: Peter de Smet
Samenstellers: Erwin Lammerts en Mariella Sormani
Redactie: Rob van Eijck en Mariella Sormani
Hardcover, 128 blz. € 24,95