Dat is het begin van Messara een strip in drie delen, waarvan nu deel 1 (De Egyptische) verschenen is. Je hebt als lezer het idee dat je meteen in het verhaal zit, een bladzijde lang. Daarna blijkt dat de mannen in het schip verder niet van belang zijn. Het is een stukje van een terugblik.
Terugblik
Het hele album is overigens een terugblik, wat dus eigenlijk wil zeggen dat het verhaal pas begint na deel 1. Dit blijkt alleen maar een inleiding te zijn; het eigenlijke verhaal moet nog op gang komen. De scenarioschrijver, Philippe Bonifay, wil ons blijkbaar goed inleiden in alles wat voorafging.
Die voorgeschiedenis hebben we overigens wel nodig. Plaats van handeling is het eiland Strongyli, waarnaar de hoofdpersonen onderweg zijn. De vrouwelijke hoofdpersoon (zij zal Messara wel zijn) is op het eiland geboren en laat zich de geschiedenis van zichzelf en het eiland vertellen.
Dat is wat gekunsteld. Je mag ervan uitgaan dat ze haar eigen geschiedenis wel kent. Waarom is ze anders op weg naar juist dit eiland? De verteller is Adulas, die bij haar geboorte op het eiland gestationeerd was als hoofdman van een troep huurlingen. Strongyli werd namelijk bedreigd door de Archaeërs. Adulas zou het moeten verdedigen.
Obsessie
Messara is de dochter van een Egyptische slavin, gekocht door een pottenbakker, die haar niet altijd goed behandelde. Zijn zoon Hermian, werd verliefd op de slavin. Dat is nog niet zo vreemd, maar hij ontwikkelt ook een obsessie voor haar, waarbij hij verscheidene beelden van haar maakt, die hij vervolgens weer kapotslaat. Het kwam allemaal nogal overdreven op mij over.
Wie de vader is van Messara is niet helemaal duidelijk. Het kan de pottenbakker zijn, maar ook diens zoon. Het lijkt alsof ze haar vader kan kiezen.
De Egyptische leest aardig, voor zover je mee wilt gaan met het verhaal. Door de constructie is het album net uit als de boel op gang moet komen, wat wel jammer is. Daardoor weet je als lezer ook niet, waarom je dit verhaal nu moet lezen. Wat wil Messara? Wraak nemen? Uitzoeken hoe haar verleden in elkaar zit? In wat voor soort verhaal zijn we eigenlijk beland. Daar zullen we pas in het volgende deel duidelijkheid over krijgen.
 |
| Rood, rood, rood. |
Tekeningen
 |
| Dieptewerking: let op de meloenenman |
De tekeningen zijn niet best. Ze zijn van Jacques Terpant die ook de inkleuring heeft verzorgd en die is ook niet altijd even prettig. Overgangen zijn soms niet geleidelijk genoeg, bloedstralen lijken soms op grassprieten, schaduwen kloppen niet en in sommige tekeningen overheerst een enkele kleur op een weinig natuurlijke manier.
Maar erger zijn de tekeningen. Vaak kloppen de houdingen van de personen domweg niet. Benen zitten vreemd vast aan het lichaam, bewegingen zijn niet soepel, poses zijn onnatuurlijk, verhoudingen kloppen niet. Op het ene plaatje is een stier van normale grootte, op de volgende lijkt het maar een klein stiertje te zijn. Dieptewerking ontbreekt soms.
En waarom lopen veel vrouwen de hele tijd met hun borsten buiten boord? Klopt dat wel? Ik weet te weinig af van de geschiedenis, maar er zijn meer dingen die historisch dubieus zijn. Kloppen de pluimen op de helmen bijvoorbeeld wel?
Niet kloppende houdingen
Dat personen niet kloppen, is het ergerlijkst. Op de titelpagina staat de heldin van de serie afgebeeld. Haar benen gaan schuil onder een rok, maar als je probeert te reconstrueren in welke houding ze zit, raakt de boel in de knoop. Het klopt gewoon niet.
Tekeningen moeten iets vanzelfsprekends hebben. Maar ik was bij veel plaatjes aan het kijken of alles wel klopte en dat leest niet lekker.
 |
| Tekening op de titelpagina |
Een beroerd getekend verhaal, dat nog op gang moet komen aan het eind van het album. Dat is niet bepaald een aanbeveling. Ik wil het verhaal nog wel een kans geven in deel 2, maar met de tekeningen ben ik wel klaar. Daar is geen lol aan te beleven.
Serie: Messara
Deel 1: De Egyptische
Scenario: Philippe Bonifay
Tekeningen en inkleuring: Jacques Terpant
Uitgeverij: Silvester
's Hertogenbosch 2019, softcover, 48 blz. € 8,95
 |
| De tegenstander van Adulas is links onder ineens een heel klein mannetje geworden. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten