Traag

Waar blijf ik toch! Waar hang ik toch uit! Waar blijven mijn bijdragen, nog wel aan mijn eigen weblog! Ja, ik weet het, ik ben traag. Daarom maar enige uitleg. 

Er is een tijd geweest dat ik drie bijdragen in de week plaatste en dat is niet eens zo lang geleden. Maar ik ben na de vakantie begonnen aan een nieuwe baan en die vraagt veel van me. Het werk is leuk, zeker, maar soms zit mijn hoofd vol, voor mijn gevoel. En dan moet ik even in de pauzestand. 

Ik had gedacht dat ik het ietsje rustiger zou krijgen: van vijf dagen werken ging ik naar vier, al wist ik ook wel dat een eerste jaar op een nieuwe werkplek altijd druk is. De woensdag is mijn vrije dag. Op woensdagochtend kan ik meestal rustig aan doen, maar in de middag ben ik toch bezig voor mijn werk: voorbereiden, corrigeren. 

De dikke Stok

Ook afgelopen woensdag heb ik een stuk geschreven, over De dikke Stok, een mooie verzameling strips van Barbara Stok. Ik vroeg illustratiemateriaal aan de uitgever, maar ik kreeg een pdf, in plaats van een jpg en nadat ik de bestanden geconverteerd had, was de kwaliteit niet goed. Ik wacht nog even op beter materiaal en anders moet ik het maar doen met wat ik nog elders heb. 

De bijdrage van deze week komt dus heus nog wel en er komt zeker nog wel meer. Ik lees de Dichterlijke nalatenschap van E.A. Borger, een dichter uit de negentiende eeuw, die een beetje vergeten is, maar zijn gedicht 'Aan den Rijn' was ooit heel populair en er wordt zelfs naar verwezen in de Camera Obscura van Hildebrand. Het gedicht werkt nog steeds, merk ik. Daar ga ik zeker over schrijven. 

Onderweg naar De Hartz

En verder? Ik herlees De engelenmaker van Stefan Brijs, omdat twee mijner klassen dat klassikaal lezen. Ik lees gelijk met ze op en ben op de helft. Verder lees ik Onderweg naar De Hartz van Wessel te Gussinklo. Ook dat is gerelateerd aan mijn werk. De leerlingen die meedoen aan De Inktaap lezen het. 

Het boek van Te Gussinklo is dik (vijfhonderd pagina's) en mijn leestempo is laag bij dit boek (dertig bladzijden per uur, schat ik). Dat is niet erg, want het is goed geschreven, maar er gaat dus wel veel tijd in zitten. 

Het gereformeerdenboek

Onlangs las ik Het gereformeerdenboek van Willem Bouwman. Dat is geen recent boek, maar ik tikte het ergens op de kop en ben het gaan lezen. Het bevat een schat aan anekdoten en aan markante figuren. Ik weet nog niet goed hoe ik daarover iets coherents kan schrijven, maar ik ga mij daar wel toe zetten. 

Er ligt nog heel wat waaraan ik wil beginnen, zoals de strip De wereld van Sofie. Die kan misschien wel een keer tussendoor. Er is ook een nieuwe Siebelink heb ik gezien en hoewel veel van zijn laatste boeken mij tegenvielen, wil ik dit boekje toch wel lezen. 

Het komt, echt. Uiterlijk morgen zet ik het stuk over Stok online, desnoods met excuses voor de plaatjes. En dan verdiep ik mij nog even in Wormmaan van Mariken Heithuizen, waarover ik wat ga vertellen op de lokale omroep. 

Het is allemaal geen luiheid, maar soms duurt het even. Graag geduld met mijn traagheid.