Voordat er een baby in een gezin te begroeten is, moet er heel wat gebeuren. Het is een lange en niet altijd gemakkelijke weg. Er zijn verschillende vaders en moeders die daar verhalen over kunnen vertellen. Zelfs over zwangerschappen en geboorten die min of meer normaal verlopen.
Soms gaat de komst van een nieuw gezinslid met erg veel complicaties gepaard. Dat lezen we in de strip Baby op komst van Benjamin Renner. De ooievaar die een baby moet bezorgen raakt geblesseerd en zal niet op eigen kracht Deventer kunnen bereiken. Daarom overhandigt hij de baby aan een eend en een konijn. Zij zullen zijn missie overnemen, maar ze zijn niet bijster slim. Gelukkig is er ook nog een varken dat hen helpt.
Bijna-rampen
Het wordt een reis met heel veel hindernissen en bijna-rampen, vaak veroorzaakt door het drietal dat de baby moet bezorgen. In de loop van het verhaal is er gelukkig nog hulp van een familie van spookdiertjes dat naar de Filipijnen wil.
De gebeurtenissen zijn bijzonder grappig. Het verhaal kent veel onverwachte wendingen, terwijl het einddoel steeds voor ogen blijft. Wat dat betreft doet het denken aan beroemde verhalen uit de literatuurgeschiedenis, zoals de Odyssee of De reis van Sinte Brandaan. Baby op komst is lekker dik (296 blz. oblong formaat), want al die nevenverhalen (die de reis moeilijker maken) krijgen de volle aandacht en dus de ruimte. Nergens raffelt Renner een verhaallijntje af, we krijgen het helemaal voorgeschoteld. En toch houdt het verhaal veel vaart. Wat dat betreft kan het boek wedijveren met een actiefilm, waarbij we van de ene situatie naar de andere wervelen.
Vertelplezier
Door het hele boek heen is dan ook het vertelplezier merkbaar: de spitse, natuurlijk aandoende dialogen, de knotsgekke gebeurtenissen, de lekker losse tekenstijl die heel effectief is. De dieren worden getekend met alleen de noodzakelijke lijntjes en de tekening worden losjes met penseel ingekleurd. De plaatjes hebben geen kaders. Ondanks de minimale lijntjes, zit er veel expressie in de figuren.
Sommige gebeurtenissen krijg je niet te zien: aan de rand van het blad lezen we dan alleen de dialoog: alsof we de dieren wel kunnen horen, maar niet kunnen zien. De dieren kunnen onderling meestal goed communiceren, maar in de buurt van mensen zijn ze toch weer gewoon dieren. De eend kan een mens wel aanspreken, maar de mensenoren horen alleen gekwaak. Dat is goed doordacht.
Alleen al voor het plezier zou je Baby op komst moet lezen en voorlezen en als je aan dat laatste begint, weet je dat je daar voorlopig aan vastzit, want een kind wil graag keer op keer hetzelfde boek lezen.
Vasthoudendheid
Maar er is niet alleen maar lol. In de loop van het verhaal krijg je bewondering voor de vasthoudendheid van de eend, het konijn en het varken. Ze hebben een taak op zich genomen waar ze helemaal niet zo blij mee zijn, maar ze doen er alles aan om de missie tot een goed einde te brengen.
De opdracht is blijkbaar groter dan zij zelf zijn en het drietal zet alle eigenbelang opzij om de baby bij de ouders te bezorgen. Ze nemen er zelfs een opdracht bij: zorgen dat de spookdiertjes op de Filipijnen komen. Verschillende keren loopt hun leven en dat van de baby gevaar, maar dat schrikt hen niet af. Energiek en blijmoedig gaan ze door. Ze stelen daardoor de harten van de lezers.
Het verhaal wordt ook nog mooi rondgemaakt door aan het eind de ooievaar weer op te voeren. hij beseft niet in welke situatie hij de drie dieren heeft gebracht.
Baby op komst is een heerlijk boek, voor kinderen en volwassenen. Om te lezen en om te herlezen. Grijnzend zul je het na afloop dichtslaan.
Baby op komst door Benjamin Renner. Uitg. Scratch. 296 blz. € 19,90 (softcover)
Prima strip en prima recensie!
BeantwoordenVerwijderenDank!
Verwijderen