De Hilte 11
Er is veel oorlog in de podcasts van nu. Over enkele ervan schreef ik al: Het kamp van mijn oma, De familie Romeijn, De Jodenverraadsters, Opa vertelt, Een jongen in de oorlog, Op houten banden, Verstilde verhalen, Muziek tot leven. Dat zijn alleen al de podcasts waar ik dit jaar over schreef. In dit overzicht met meer dan honderd eerder besproken podcasts komen er ook nog verschillende voor die geheel of gedeeltelijk over de oorlog gaan.
Aan die lange rij podcasts is er eentje toegevoegd: De Hilte 11. De podcast is al een tijdje online, maar ik had hem geheel gemist. Intussen loopt het tweede seizoen.
De titel verwijst naar een adres in de gemeente Gieten. Daar woonde de familie Nijboer. Vader en zoon worden opgepakt en belanden in de gevangenis. Vader weet zich vrij te kopen, maar zijn zoon kan hij niet op die manier redden. Elders in het land wordt er nog een zoon aangehouden.
Opnamen in het Archief
Intussen zijn we enkele generaties verder, maar het mooie is dat over deze geschiedenis er vier generaties aan het woord komen. Overgrootvader Nijboer is intussen al overleden, maar in de jaren tachtig van de twintigste eeuw zijn er in de provincie Drenthe veel opnamen gemaakt van interviews met Drentenaren over hun wederwaardigheden in de oorlog. Die opnamen bevinden zich in het Drents Archief.
Twee podcastmakers, Marjolein Knol en Hilde Boelema, stuitten op deze schat aan materiaal. De opnamekwaliteit varieert wat en soms is er een nadrukkelijk tikkende klok te horen. Ook is af en toe duidelijk te horen dat er Drenten aan het woord zijn, maar dat is geen bezwaar. Veel is goed te verstaan en in de tekst om de fragmenten heen wordt de informatie altijd nog een keer verwoord.
In het eerste seizoen vertellen Boelema en Knol het verhaal van deze familie, met behulp van de familieleden, die soms lang niet alles wisten. De podcastmakers hadden al behoorlijk wat onderzoek verricht toen ze contact opnamen met de familie.
Enkele keren komt terug dat men Drenthe als provincie van collaborateurs kent. Waar dat beeld vandaan komt, weet ik niet. Ik kende het in ieder geval niet. Maar misschien komt dat wel omdat ik in de gemeente woon waar Mussert ooit zijn hagespraken hield.
Verzetsstrijders
Mocht dat beeld bestaan, dan wordt het in ieder bijgesteld in het tweede seizoen, waarin er per aflevering een verzetsstrijder centraal staat. Ook nu is het basismateriaal de opnamen van de gesprekken in het Drents Archief en ook deze afleveringen zijn zeer de moeite waard. Ten eerste vanwege de historische relevantie, maar ook omdat je je als luisteraar er meteen bij betrokken voelt, doordat je de mensen hoort spreken.
De Hilte 11 is een knap gemaakte podcast. De inleidende en verbindende teksten worden een beetje schools voorgelezen, maar daar heb ik me niet echt aan gestoord. Je merkt er wel aan dat de podcast strak gescript is, maar dat lijkt me meer een voordeel dan een bezwaar. Te vaak heb ik podcasts beluisterd waarin mensen maar een eind weg kletsten.
In alle afleveringen is te horen met welke aandacht en betrokkenheid de podcast gemaakt is. De Hilte 11 is niet alleen een sympathiek project, maar ook gewoon een goede podcast. De informatie wordt zo gedoseerd dat je het verhaal goed kunt volgen, het tempo is goed, je voelt je betrokken. Wie een aflevering beluistert, wil ze allemaal horen.
Meer informatie is te vinden op de site van RTV Drenthe.
PepTalk
Heel lang heb ik de podcast PepTalk vermeden en dat had te maken met de naam. Zonder me goed te informeren had ik de voorbarige conclusie getrokken dat dit een podcast was over zelfhulp en daarin was ik totaal niet geïnteresseerd. Maar op een gegeven moment werd PepTalk besproken in de podcast Vink en toen wist ik dat 'Pep' de afkorting was van Pepijn Schoneveld, de maker van de podcast. Het rare is dat het toen toch nog een hele tijd geduurd heeft, voordat ik een paar afleveringen geprobeerd heb.
Intussen heb ik enkele tientallen afleveringen beluisterd en nu volg ik de podcast. Aanvankelijk dacht ik dat PepTalk een podcast over cabaret was. Dat is niet zo vreemd, want vaak is er cabaretier te gast. Of misschien moet ik wel comedian zeggen. Maar er komen ook andere gasten langs, zoals Daan Heerma van Voss of Sanne Blauw. En ook als er wel een comedian te gast is, geeft Schoneveld in de inleiding soms zijn impressie over wat er op dat moment in Nederland aan de hand is. Er is niet een heel strak format.
Vaak gaat het wel over het werk van een cabaretier, waarbij er zowel technische als inhoudelijk als persoonlijke aspecten worden belicht.
Oprechte belangstelling
Steeds heb ik met plezier naar de afleveringen geluisterd, vooral omdat Schoneveld zijn gasten niet in de weg loopt en zichzelf niet belangrijker vindt dan het gesprek dat hij voert. Er is altijd aandacht voor de gast, oprechte belangstelling, een zoekende manier van vragen, die soms tegelijk een manier van denken lijkt. Het gevolg is dat de luisteraar mee kan denken.
Hoewel ik geboeid luister, elke keer weer, en bijna altijd ook de hele aflevering, blijft er niet zo heel veel hangen. Dat is bij meer podcasts het geval, maar het valt me op, nu ik terugkijk op wat ik gehoord heb. Nou ja, een detail dan, dat ik waarschijnlijk als schokkend heb ervaren. Iemand (maar wie was het ook alweer?) vertelde dat ze bij de opleiding leerden om juist niet de tongpunt-r te gebruiken. Daar snap ik dus helemaal niets van. Ik erger me juist aan de expansie van de Gooise 'r' en van de huig-r, die ik, vreemd genoeg weer wel prettig vind bij Brabanders en Limburgers. Enige redelijkheid zal dus wel niet ten grondslag liggen aan mijn voorkeuren.
Redelijkheid, menselijkheid, betrokkenheid - ik vind het allemaal terug in de podcast van Pepijn Schoneveld. Maar misschien moet je gewoon zelf eens een aantal afleveringen proberen. Heb ik ook gedaan. Ik was meteen verkocht.
Kijk trouwens ook even op de site van Schoneveld. Daar zie je alle afleveringen staan. Peptalk is genomineerd bij de Dutch Podcast Awards in de categorie Cultuur & Muziek. Bovendien is Pepijn Schoneveld genomineerd voor beste host.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten