Arm rijm

Een mens hoort soms rare dingen. Gisteren hoorde ik een programma waarvan ik nu niet meer precies weet welk. Het zal wel Het Steenen Tijdperk of zo geweest zijn. Daarin werd een nummer van Johan Verminnen gedraaid: Ik voel me goed.

Het lied begint met een paar vreselijke rijmen: nodig / overbodig  en liedje / melodietje. Het zijn rijmen die al lang door de poëziepolitie verboden zijn, omdat het verschrikkelijke clichérijmen zijn.

Poëzie zal wel een linkse hobby zijn en daarom heeft de PVV gekozen voor animal cops en niet voor poetry cops, maar anders was Verminnen er lelijk bij geweest.

Andere verboden rijmen:

water / geklater

te zeggen / uit te leggen

iets / niets

ik hou van jou / ik blijf je trouw
in je armen / wil ik me warmen

Het zijn rijmparen die al zo vaak gebruikt zijn, dat ze elkaar automatisch oproepen, terwijl tegelijkertijd de betekenissen van die woorden óf dicht bij elkaar liggen óf tegengesteld zijn aan elkaar. Als ze in een lied gebruikt worden, voegt de tweede regel niets toe aan de eerste.

Kijk maar naar de twee eerste regels van het Verminnenlied:

Ik heb geen nieuwsberichten nodig,
'k vind de kranten overbodig.

Als je dit soort arme rijmen eenmaal gesignaleerd hebt, blijven ze je opvallen en ze zorgen altijd voor ergernis. Bij mij, tenminste.

Nou ja, eventjes dan. Ik zal me er uiteindelijk wel bij moeten neerleggen dat in sinterklaasgedichten denken op schenken rijmt en dat in veel Engelstalige popliedjes sorrow op tomorrow rijmt.