Is er dan nog ruimte voor een nieuw festival? Dat konden we gaan bezien en beluisteren op zaterdag 8 oktober in de Rotterdamse Schouwburg, waar de eerste editie van Cross Comix van start ging. Het werd aangekondigd als een pilot, een probeersel. Bij succes moet het uitgroeien tot een groter festival.
Cross Comix gaat uit van strips, maar zoekt vooral de raakvlakken met andere gebieden: muziek, beeldende kunst, journalistiek, wetenschap, literatuur, film, games en meer. Bij het initiatief waren drie striptekenaars betrokken: Erik de Graaf, Robert van der Kroft en Hanco Kolk.
De Rotterdamse Schouwburg is een gebouw waar je gemakkelijk naar binnen loopt. Misschien wel iets te gemakkelijk. Hoe is bijvoorbeeld te controleren of de aanwezigen een kaartje hebben? Ook bij de ingang van de Kleine Zaal werd daar niet op gecontroleerd.
Je liep wel meteen het festival in, want in de hal gebeurde al van alles. Er waren constant optredens en interviews. Dat programma is lekker vol, maar misschien had er iets meer ruimte tussen de onderdelen gepland kunnen worden, zodat een beetje uitloop gemakkelijker op te vangen was. De achterwand werd als scherm gebruikt, wat goed werkte. Ook het geluid was goed, zodat degenen die bijvoorbeeld een interview wilden volgen dat ook moeiteloos konden.
Bijzonder was het optreden van Spinvis, waarbij Hanco Kolk live tekende. Dat werd een prachtig geheel. Op het moment dat Spinvis ritmisch een van zijn teksten aan het opzeggen was, kwam het ritme ook terug in de tekening van Kolk. Die nam als het ware de beat over.
In de hal werd er overigens ook getekend. Er was een mini-expositie met tekeningen van Erik de Graaf waarin de biografie van Marten Toonder werd verbeeld in zes scènes, Stephan Brussche maakte doodles op een banaan en er werd gewerkt aan een nieuw tijdschrift, Kutlul.
In de Kleine Zaal werd een debat gehouden over Rotterdamse jeugd. Dat werd maar matig bezocht. De loop van het debat werd door drie tekenaars gevolgd en geïllustreerd, wat een mooie combinatie was. Maaike Hartjes, Floris Oudshoorn en Kenny Rubenis. Na afloop werden alle tekeningen geëxposeerd. De cartoons, die toch onder tijdsdruk zijn ontstaan, konden er prima mee door.
Het debat heb ik niet lang gevolgd. Er kwam een politica van Leefbaar Rotterdam aan het woord die wel twintig begrippen noemde en daarna zei: 'Dat is de kern'. Als je met een schot hagel schiet, raak je altijd wel iets.
Een andere politicus (PvdA) beweerde dat de generatiekloof tussen hem en zijn ouders veel kleiner was dan die tussen hem en zijn kinderen. Veel meer dan een gevoel was dat overigens niet; er was geen onderzoek naar gedaan. Het zou me niet verbazen als ouders een generatiekloof dieper ervaren dan kinderen en dat het dus gewoon een kwestie van perspectief is. Het gesprek nodigde me niet uit om er lang naar te luisteren. De tekenaars versloegen de politici met gemak.
Een andere politicus (PvdA) beweerde dat de generatiekloof tussen hem en zijn ouders veel kleiner was dan die tussen hem en zijn kinderen. Veel meer dan een gevoel was dat overigens niet; er was geen onderzoek naar gedaan. Het zou me niet verbazen als ouders een generatiekloof dieper ervaren dan kinderen en dat het dus gewoon een kwestie van perspectief is. Het gesprek nodigde me niet uit om er lang naar te luisteren. De tekenaars versloegen de politici met gemak.
Het volgende programmaonderdeel in de Kleine Zaal was heel wat interessanter: verfilming van strips, met Guido van Driel, Erik de Graaf, Aimée de Jong en Philip Delmaar, onder leiding van Dana Linssen. Die leidde het gesprek overigens op een prettige manier: kundig zonder zichzelf op de voorgrond te dringen. De gesprekken werden afgewisseld met filmbeelden. De tijd vloog om, zodat er nog maar weinig tijd was voor vragen uit de zaal.
Twee keer ging een groep festivalbezoekers de straat op om onder leiding van een gids een rondwandeling te maken langs 'streetart', muurschilderingen voornamelijk door Rotterdamse en Braziliaanse artiesten. De wandeling duurde een uur, maar de meelopers waren zo enthousiast dat het jammer was dat er niet een langere tocht ingepland had kunnen worden.
Om halfzes begon in de Kleine Zaal het popconcert van Sonja van Hamel & The Leonids met een zelfgebouwde beeldmachine. Dat voelde als een afsluiting, hoewel er ook in de avond nog wat was: een optreden van Kamagurka: Vliegangst op de pechstrook.
De eerste aflevering van Cross Comix lijkt me geslaagd. De bedoeling is dat het festival uiteindelijk een heel weekend gaat beslaan, op verschillende locaties in Rotterdam. Hopelijk komt dat ervan.
De eerste aflevering van Cross Comix lijkt me geslaagd. De bedoeling is dat het festival uiteindelijk een heel weekend gaat beslaan, op verschillende locaties in Rotterdam. Hopelijk komt dat ervan.
Bron foto's: Simple Studio
Geen opmerkingen:
Een reactie posten