Je hoeft het woord 'Viking' maar te noemen of de associaties komen los: de schepen met de gebeeldhouwde kop, de plunderingen, de helmen met hoorns. Vikingen hebben een reputatie van onverschrokkenheid en meedogenloosheid. In Asterix en de Noormannen kennen de noorderlingen geen angst; zij willen die graag leren kennen en daarom zijn ze naar Gallië gekomen.
Vikingen of Noormannen komen in meer strips voor. De bekendste is waarschijnlijk Eric de Noorman, van Hans G. Kresse. Eric beantwoordt niet aan de clichébeeld van de plunderaar. Hij heeft een nobele inborst en ik kan me voorstellen dat veel lezers van nu hem te braaf en te saai vinden. Maar ik heb altijd van de verhalen en de prachtige tekeningen gehouden.
Wickie de Viking is de zoon van een Vikinghoofdman en in die strip wordt wel geplunderd, zij het op een goedmoedige en vrolijke manier. Verder kennen we nog Harald de Viking, een personage uit eind jaren vijftig/begin jaren zestig, Karl de Viking (Don Lawrence) en de altijd grappige Hägar.
Bij uitgeverij Glénat is er nu een nieuwe Vikingstrip: Walhalla, getekend door Marc Lechuga, naar een scenario van Nicolas Pothier. Het eerste deel, Gevaarlijke streken, is intussen verschenen.
In Walhalla leren we een klein Vikingdorpje kennen, gelegen op een besneeuwd eilandje, vlak naast een vulkaan. Als op een nacht iedereen dezelfde droom heeft gehad, is het voor de Vikingen duidelijk: ze moeten op zoek naar een andere biotoop, want in hun heilige boek staat: 'De groote gemeene droom wekt een heete lavastroom.'
De Vikingen gaan daarom op zoek naar het Walhalla, dat volgens Vandahr, de wijze, zich ergens op aarde moet bevinden. Hij trekt erop uit, samen met de mannetjesputter Ongür en Rüdolf, die altijd wil vechten, maar die vaak niet verder komt dan stoere woorden.
Het Vikingschip komt in Schotland terecht, waar het drietal belandt in een vete tussen twee clans. Een pittige jonge meid, Kilt, sluit zich bij de Vikingen aan. Uiteindelijk blijkt Schotland natuurlijk niet het gedroomde Walhalla. In een volgend deel zal de zoektocht verder gaan.
Vreemde streken is een strip waarin het verhaal een lekker tempo houdt. De tekst is doorspekt met grapjes, waarvan de een doeltreffender is dan de ander. Maar verschillende keren heb ik breed moeten grijnzen, bijvoorbeeld wanneer uitgelegd wordt dat de Vikingen geen Schotten van een andere stam zijn zijn, maar allochtonen of als er strijd gevoerd blijkt te worden wegens een verschil van mening over de bereiding van de haggis (met of zonder knoflook).
De personages die op ontdekkingstocht gaan, vormen een mooie mix. Af en toe krijgen we een blik op achterblijvers, waar zich ook kleurrijke figuren tussen bevinden, zoals hoofdman Dokvandienst, die vooral hoopt dat Walhalla een warm land blijkt te zijn en Käta, een vrouwelijke magiër, die een soort 3d-beelden kan fabriceren, van de ontdekkingsreizigers.
Walhalla heeft het in zich om uit te groeien tot een leuke serie voor een breed publiek. Als in de volgende delen tenminste het niveau van Vreemde streken gehandhaafd blijft.
Walhalla. Deel 1: Gevaarlijke streken
scenario: Nicolas Pothier
tekeningen: Marc Lechuga
inkleuring: Céline Bessonneau, Boris Beuzelin, Sylvain Lauprêtre
uitgever: Ballon Media - Glénat
Geen opmerkingen:
Een reactie posten