Alles van waarde is weerloos (Knipoog 28)

De regel 'alles van waarde is weerloos' zag ik altijd vanuit de trein rood oplichten boven Rotterdam, als ik daar een vriend bezocht. Ik heb heb nooit uitgezocht op welk gebouw de tekst stond, maar nam aan dat het een verzekeringsmaatschappij was. Zo verdient er tenminste nog iemand aan de poëzie. 

Van wie de regel is, hoeft niemand zich af te vragen, want dat staat erbij: Lucebert. Het gedicht waarin het staat, is minder bekend. Ik moest ook even opzoeken hoe het ook alweer zat. Dit is het gedicht:

De zeer oude zingt

er is niet meer bij weinig
noch is er minder
nog is onzeker wat er was
wat wordt wordt willoos
eerst als het is is het ernst
het herinnert zich heilloos
en blijft ijlings

alles van waarde is weerloos
wordt van aanraakbaarheid rijk
en aan alles gelijk

als het hart van de tijd
als het hart van de tijd

Afgelopen weekend, zaterdag 21 december 2013, nam het dagblad Trouw de eerste helft van de regel als rode draad in twee bijlagen: 'Tijd' en 'Letter en geest'. In de laatstgenoemde kwam de naam van Lucebert nog even voorbij.

Hier had ook Sybren Polet genoemd kunnen worden, die op de regel van Lucebert varieerde met 'Alles van waarde is weerbaar', een bewering die net zo houdbaar is. 

Hieronder een filmpje, waarin A.H.J. Dautzenberg mensen ondervraagt met het gedicht van Lucebert in de hand.