Horror is nooit erg aan mij besteed geweest. Verhalen over zombies die uit elkaar vallen, deden mij meestal gapen. Maar Edgar Allan Poe heb ik wel met plezier gelezen en waarschijnlijk zou ik dat ook gedaan hebben bij de verhalen van H.P. Lovecraft, als ik ze had gekend.
Maar ik kende ze niet. Gelukkig heeft Erik Kriek van enkele van die verhalen het stof af geklopt en er mooie stripverhalen van gemaakt. Zijn boek is intussen genomineerd voor de Stripschapsprijs en dat is niet voor niets.
Allereerst zijn het prima vertelde en geïllustreerde verhalen. Maar ook verder is het boek voorbeeldig verzorgd. Een voorwoord door Gerard Soeteman en een uitleiding door Milan Hulsing, met daarin opgenomen een biografische schets.
Het aantrekkelijke van de verhalen van Lovecraft is, vind ik, dat ze starten in het dagelijkse leven. Dan dringt er iets angstaanjagends dat leven binnen, iets wat ervoor zorgt dat je weet dat je niet meer de controle hebt, dat er krachten zijn die je leven ontregelen en het naar hun hand dreigen te zetten.
Eigenlijk zijn alle verhalen die Kriek gekozen heeft de moeite van het lezen waard. Het langste is 'Schaduwen boven Innsmouth', wat misschien wel het beste verhaal is: iemand belandt in een geheimzinnig dorpje, Innsmouth, waar hij gedwongen de nacht doorbrengt. Van een dronken oude man heeft hij het een en ander gehoord over de andere bewoners. De persoon blijkt zijn leven niet zeker te zijn en ontsnapt maar net.
Dat zou al een goed verhaal geweest zijn, maar Lovecraft gaat verder. Hoewel de gebeurtenissen achter de rug zijn, blijven ze de hoofdpersoon bezighouden. Hij ontdekt nog wat over zijn eigen afkomst en ziet uiteindelijk geen andere uitweg dan terug te keren naar Innsmouth.
De tekeningen van Kriek zijn prima. Ze zijn helemaal uitgevoerd in zwartwit, met mooi gebruik van grijzen. Qua sfeer deden ze me wel wat denken aan de piratenverhalen die Riff Reb's tekende (Aan boord van de Morgenster, zie hier en hier). Maar Kriek roept meer huiver op.
Het boek van Kriek is voor de Stripschapprijs genomineerd in de categorie Nederlands literair. De andere twee nominaties zijn: Michiel van de Pol, Scherpschutters en Teun Berserik, Vincent van Gogh - De jonge jaren. Die eerste nominatie kan ik wel volgen. Scherpschutters is een mooi, persoonlijk boek. Berserik tekent goed, maar de tekst vond ik minder en ik vond ook dat Van Gogh in zijn boek veel meer op een afstand bleef dan bijvoorbeeld in dat van Barbara Stok. Nou ja, meningen verschillen en dat is maar goed ook.
 |
| Zelfportret van Erik Kriek |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten