De beste boeken van 2019 (die ik niet gelezen heb)

December is lijstjestijd. Binnenkort plaats ik hier de lijsten van de beste strips en de beste andere boeken die ik dit jaar gelezen heb. Maar er zijn natuurlijk ook heel goede boeken die ik niet las.

Daaruit een top-10 samenstellen heeft natuurlijk iets willekeurigs, maar ik doe het toch. Van de boeken die vorig jaar in die lijst stonden, las ik er drie (van Ilja Leonard Pfeijffer, Rob van Essen en Hanneke Hendrix), die me alle goed bevielen.

Eigenlijk is dit een lijstje van tien boeken waarnaar ik nieuwsgierig ben. Dit jaar kom ik tot de volgende tien:

1. Armando, Toch
2. Stephan Enter, Pastorale
3. Wessel te Gussinklo, De hoogstapelaar
4. Niña Weijers, Kamers antikamers
5. Hanna Bervoets, Welkom in het rijk der zieken
6. Sanneke van Hassel, Nederzettingen
7. Saskia De Coster, Nachtouders
8. Robert Vuijsje, Salomons oordeel
9. Walter van den Broeck, Niets voor de familie
10. Kees van Beijnum, 23 seconden

Ja, ja, ik had ook kunnen kiezen voor Elvis Peeters, Anton Valens, Marente de Moor, Kees 't Hart, Vonne van der Meer, Martin Michael Driessen, Hans Münstermann, Stefan Brijs, Ruth Lasters of P.F. Thomése. Maar met mijn natte vinger als norm kwam ik tot de bovenstaande tien.

Van Armando las ik al veel. Altijd interessant. Uitgebeend proza, waarmee hij stug doorwerkend een geheel eigen oeuvre bij elkaar heeft geschreven. Toen hij vorig jaar overleed, herdacht ik hem met dit in memoriam.

Stephan Enter las ik de eerste vier boeken. Ooit interviewde ik hem. Dat is hier terug te lezen. Zijn vorige roman Compassie liet ik ongelezen, al weet ik eigenlijk niet waarom. In Pastorale komt zijn christelijke achtergrond nogal duidelijk naar voren. Daar lees ik graag over. Grote kans dus dat het boek volgend jaar in mijn lijstje met wel gelezen boeken staat.

Waarom liet ik tot nu toe alles van Wessel te Gussinklo ongelezen? Er is eigenlijk geen goede reden voor en toch is het gebeurd. Ook dit jaar weer, hoewel De hoogstapelaar geprezen en bekroond is.

Het hart van het lijstje wordt gevormd door vier vrouwen: Niña Weijers, Hanna Bervoets, Sanneke van Hassel en Saskia De Coster. Van alle vier heb ik het een en ander gelezen en met plezier. Maar een mens kan niet alles bijhouden.

Over De consequenties van Weijers was ik indertijd erg te spreken, net als over Ivanov van Hanna Bervoets. Zie hier. Beide boeken kwamen in de toplijsten van het betreffende jaar. Sanneke van Hassel is de schrijfster van korte verhalen op dit moment. Allemaal mooie bundels. Dit schreef ik bijvoorbeeld over Ezels en dit over de roman Nest. 

Saskia De Coster is een eigenzinnig schrijfster, van wie ik te weinig gelezen heb. Misschien wel alleen maar Held, maar toen bestond Bunt Blogt nog niet.

Robert Vuijsje is altijd interessant, vooral in een wereld van identiteitspolitiek, Het thema van zijn boek interesseert me. We zullen zien of het ervan komt.

Walter van den Broeck leek met Brief aan Boudewijn een bekend schrijver te worden. Hij heeft intussen een indrukwekkend oeuvre geschreven, waarvan de meeste boeken ook nog interessant zijn. Dat Niets voor familie op het lijstje staat, is ook een beetje uit schuldgevoel: ik had niet eens gemerkt dat het verschenen was.

Van Kees van Beijnum las ik het vroege werk, maar na Paradiso raakte ik hem kwijt, zonder duidelijke aanleiding. Qua lokatie sluit 23 seconden aan bij Dichter op de Zeedijk, heb ik begrepen, wat me wel nieuwsgierig maakte.

Links naar de andere lijstjes van dit jaar neem ik op als ze er zijn. Links naar de lijstjes van vorig jaar:

De beste boeken van 2019
De beste strips van 2019
De beste boeken van 2018 (1. Annet Schaap, 2. Jan Vantoortelboom, 3. Nina Polak)
De beste boeken van 2018 (die ik niet gelezen heb) (1. Ilja Leonard Pfeijffer, 2. Rob van Essen, 3 Marita Mathijssen)
De beste strips van 2018 (1. Burnt-out dagboek, 2. Totem, 3. Andy. De vele levens van Andy Warhol).