Eigenlijk kun je niet weten wat de beste boeken zijn die je ongelezen hebt gelaten. Het is inschattingswerk, nattevingerwerk, intuïtie, onderbuik- of voorhoofdsgevoel, kortom: het is op weinig gebaseerd.
Ik las recensies, beluisterde interviews, zag een paar omslagen. In sommige boeken kreeg ik zin, maar ik kocht ze niet en las ze dus niet. En soms vergat ik de boeken weer half. Maar voor dit lijstje heb ik ze uit het moeras van mijn geheugen gevist.
Dit werd het lijstje:
1. Ilja Leonard Pfeijffer, Grand Hotel Europa
2. Rob van Essen, De goede zoon
3.Marita Mathijsen, Een bezielde schavuit, Jacob van Lennep 1802 - 1868
4. Tomas Lieske, De vrolijke verrijzenis van Arago
5 Jan van Aken, De ommegang
6. Arnon Grunberg, Goede mannen
7. Lieve Joris, Terug naar Neerpelt
8. Hans Münstermann, De onderstroom
9. A.F.Th. van der Heijden, Mooi doodliggen
10.Hanneke Hendrix, Aswoensdag
Bij de beste romans van 2014 (zie hier de lijst) stond Ilja Leonard Pfeijffer bovenaan met La Superba. Na de lovende recensie van Grand Hotel Europa in NRC Handelsblad plofte het boek meteen aan de top van de lijst met boeken die ik wil gaan lezen.
De boeken van Rob van Essen en Marita Mathijssen worden alom geprezen. Van Van Essen heb ik al heel lang niets gelezen (Kwade dagen was het enige) en in Jacob van Lennep ben ik toch al geïnteresseerd, net als in de tijd waarin hij leefde. Goede redenen om de boeken hoog op de lijst te zetten.
Tomas Lieske is altijd interessant. Dat De vrolijke verrijzenis van Arago was verschenen, was mij geheel ontgaan, maar ik vertrouw er blind op dat het goed is. Zelfs de minder geslaagde boeken van zijn hand wil ik graag lezen.
Over Jan van Aken las ik veel goeds en ook een collega was enthousiast over De ommegang. Het is mooie historische roman, vernam ik.
Grunberg lees ik altijd met plezier. Lieve Joris hoorde ik in een interview en ik heb goede herinneringen aan Terug naar Kongo. Hans Münstermann is mij, net als bijvoorbeeld Lieske, nooit tegengevallen.
Bij Van der Heijden speelde schuldgevoel me parten. Van Van der Heijden heb ik best wat gelezen en ook van toen hij zich nog Canaponi noemde las ik zijn werk. Veel van die boeken vond ik goed. Ik geloof dat ik alleen over Asbestemming indertijd wat minder tevreden was. Toch heb ik veel van zijn romans ongelezen gelaten.
Kwaadschiks nam ik op in de lijst met beste boeken die ik niet las in 2016, De ochtendgave in die van 2015 en in 2013 noemde ik De helleveeg. Het voornemen was er steeds wel, maar na Tonio las ik niets meer van zijn hand.
Van Hanneke Hendrix las ik De verjaardagen. Misschien geen briljant boek, maar het is me toch bijgebleven: een aangename leeservaring. Over haar nieuwe boek sprak ze in een recent interview en daar heb ik een uur lang met plezier naar geluisterd.
Een lijstje moet beperkt blijven, dus er zijn altijd afvallers: Marente de Moor, Jaap Robben, Peter Terrin, Anna Enquist, Mirjam van Hengel met haar ongetwijfeld mooie boek over Campert, de biografie van Thorbecke (Remieg Aerts), het boek van Martine Bijl (Rinkeldekink). Ik sluit niet uit dat ik sommige daarvan toch meeneem als ik ze zie liggen. Bij Ik, J. Kessels van Thomése, weet ik dat bijna zeker.
We zullen zien. Mogelijk staan enkele van bovenstaande boeken volgend jaar in mijn lijst van wel gelezen boeken.
De beste boeken van 2018 vind je hier.
Hier de lijst met de beste strips van 2018. Nr. 1: Burn-out dagboek van Maartje Hartjes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten