donderdag 20 december 2018

Podcast: In mijn tijd - was 't beter



Soms grasduin ik wat in iTunes in het podcastaanbod, in de hoop iets tegen te komen waarvan ik nog niet eerder had gehoord. Ik download dan enkele afleveringen om te beoordelen of ik de rest wil horen.

Zo kwam ik ook terecht bij In mijn tijd - was 't beter. Ik viel wel over het apostrofje. Zonder dat hadden we een mooie, jambische titel gehad.

Vlaams

We hebben hier te maken met een Vlaamse podcast. Meestal is dat geen bezwaar. De taal die veel Nederlanders 'Vlaams' noemen, is meestal niet anders dan Nederlands met een Vlaamse tongval en soms een bijbehorende woordkeus. Dan wordt er niet gesproken over 'een jurkje met bloemetjes erop', maar 'een kleedje met bloemkes op'. Ik vind dat alleen maar prettig.

Maar in deze podcast wordt wel degelijk (aan het begin van elke aflevering) het Vlaamse dialect gesproken. Dat is (voor mij) moeilijk verstaanbaar, al heb ik wel enige ervaring met het Vlaams, doordat ik bijvoorbeeld luisterde naar het komische duo Gaston en Leo.

Nederlandse luisteraars moeten zich echter niet af laten schrikken door het Vlaams. Er is altijd wel iets uit op te maken en in elke aflevering is het grootste gedeelte in het Nederlands, met dat mooie Vlaamse sausje dus.

Formule

De formule is heerlijk helder. Aan vrouwen uit verschillende generaties wordt gevraagd wat hun ervaringen zijn op verschillende gebieden, bijvoorbeeld oorlog, daten, mode, rages, muziek, geloof, drugs, winkelen, tv. Een aflevering gaat over één onderwerp.

De oudste geïnterviewde is Godelieve, die geboren is in 1926. Daarna springen we over naar iemand uit 1956 en daarna komen jongere generaties aan de beurt. Je krijgt, door de chronologische volgorde, een beeld van de ontwikkeling in de loop der decennia.

Oja-gehalte

In mijn tijd - was 't beter is een heerlijke podcast. Veel dingen weet je wel (zo ongeveer), maar je geheugen wordt ook opgefrist. Zo was ik bijvoorbeeld helemaal vergeten dat er een tijd was (jaren tachtig) waarin meisjes in wielrenbroeken liepen. Dat geeft de podcast een hoog oja-gehalte.

Ook de geÏnterviewden vinden het leuk om samen herinneringen op te halen, wat de gesprekken enthousiast maakt. Dat maakt het luisteren prettig.

Door de podcast leer je bovendien over verschillen tussen Vlaanderen en Nederland. We kennen 'Johnny en Anita', in Vlaanderen heten die 'Johnny en Marina'. De wijde pijpen bij broeken heten in Vlaanderen 'olifantenpijpen', een prachtige benaming.

De podcast is meestal een half uurtje lang. Je kunt een aflevering dus gemakkelijk even snel tussendoor beluisteren.

Geen nieuwe afleveringen

Tot nu toe zijn er tien afleveringen, plus een bonusaflevering. Die is echter al van februari 2018, wat doet vrezen dat er geen nieuwe afleveringen meer zullen komen. Dat zou jammer zijn. Het lijkt me dat er nog genoeg onderwerpen zijn (telefoon, wielrennen, milieuzorg, misdaad, vervoer, gezondheidszorg, theater, huisdieren en nog veel meer) waaraan verschillende generaties verschillende herinneringen kunnen ophalen.

Hopelijk pakken de makers ooit de draad weer op. Tot die tijd kunnen we genieten van de al bestaande afleveringen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten