donderdag 7 maart 2019

Zeven broeders (Convard, Camus, Boivin)


Er zijn verschillende soorten series, wat strips betreft. Het bekendst zijn de series met steeds dezelfde hoofdpersonen: Van Kuifje tot Suske en Wiske en van Guust Flater tot Asterix en Obelix. Maar er zijn natuurlijk meer concepten. Bij uitgeverij Silvester lopen er verschillende andersoortige series:Uur U over alternatieve geschiedenis, met steeds een andere historische gebeurtenis als uitgangspunt; Legendarische piloten, met hetzelfde onderwerp (de luchtvaart), maar steeds een ander persoon (een piloot) centraal en ook Zeven, waarin er steeds zeven vergelijkbare personen bij elkaar komen.

Zeven

Eerder schreef ik over Zeven detectivesZeven draken en Zeven dwergen; deze keer over Zeven broeders. In een album met zeven hoofdpersonen is het altijd een klus om alle personages goed voor te stellen. Daar is in dit album wel een handige oplossing voor gekozen. Zeven leden van een loge van vrijmetselaars krijgen, na de Tweede Wereldoorlog, een uitnodiging voor een bijeenkomst. In 1943 zijn alle leden opgepakt en de verwachting is dat er verraad in het spel is.

Elk van de zeven broeders krijgt de uitnodiging, waarna er bij elk personage een flashback volgt naar het moment van de arrestatie in de oorlog. Je krijgt dan van iedereen al een aardig beeld. Ook bij de bijeenkomst doet elke broeder nog eens zijn verhaal. De lezer probeert intussen uit te vogelen of er aanwijzingen zijn wie het verraad gepleegd heeft.

Omdat een groot deel van het album in beslag genomen wordt door de bijeenkomst, is er maar weinig actie in het boek, wat tot gevolg heeft dat er niet zo heel veel vaart in het verhaal zit. De verhouding tussen tekst en beeld is wel in orde. In enkele vorige delen waren er hele lappen tekst nodig om de lezer uit te leggen hoe het verhaal in elkaar zat. De scenarioschrijvers, Didier Convard en Jean-Christophe Camus hebben het verhaal zo in elkaar gezet dat dat niet nodig was.

Tekenstijl

Net als de manier waarop het verhaal verteld wordt, is de tekenstijl ingetogen: geen spectaculaire visuele effect, verwrongen gezichten, extreme kleurstellingen. Ook de tekenaar, Hervé Boivin, heeft zich ingehouden. Het geeft een rustig beeld aan het album. Soms had iets meer expressie in de gezichten wel gekund, maar daar is dus niet voor gekozen. De tekeningen zijn helder, met een duidelijk verschil in kleurstelling tussen het 'heden' en de flashbacks, die in grijzen zijn uitgevoerd.

Zeven broeders is een aardig album geworden. Niet spectaculair, maar een verhaal dat goed in elkaar zit, met nog een verrassing aan het eind. Omdat je wilt weten hoe het nu echt zit met dat mogelijke verraad, blijf je in ieder geval doorlezen. En het decor (een loge van de vrijmetselaars) is niet alledaags. Een degelijke strip, waarbij je je tijdens het lezen niet verveelt.

Titel: Zeven broeders
Scenario: Didier Convard / Jean-Christophe Camus
Tekeningen: Hervé Boivin
Inkleuring: Delf
Uitgever: Silvester
Den Bosch 2019, 56 blz. €17,95 hardcover


Geen opmerkingen:

Een reactie posten