Sinds ik oud ben en er al verschillende generaties na mij geboren zijn geworden, verwonder ik er mij soms over dat zaken die voor mij vanzelfsprekend zijn, niet herkend worden door mensen die jonger zijn. Die blijken dan niet alleen niet gehoord te hebben van W.G. van de Hulst, Swiebertje en de Fabeltjeskrant, maar ook niet van Jiskefet, Ramses Shaffy en Spel zonder grenzen.
Zo zullen er ook wel mensen bestaan die Guust Flater niet kennen, al helpt het misschien wel dat er nu weer nieuwe afleveringen van Guust verschijnen in Eppo. Daar is al een album van verschenen (Flater slaat weer toe). Zie de link onderaan.
Flagrante flappende flaters
Wanneer kwam Guust in mijn leven? Ik zal de strips over hem indertijd wel gelezen hebben in Eppo, die ik altijd kreeg van mijn vriendje Gerard. Maar ik kocht ook zelf albums. Het eerste was album R3, Flagrante flappende flaters. Dat zal dan wel in 1973 zijn geweest, het jaar dat ik veertien werd. En daarna kocht ik alle albums. Tot en met een piratendrukje van het onbestaande album R5, in oblongformaat.
In de kast van het lokaal waar ik lesgaf, had ik altijd een stapel strips liggen. Die mochten leerlingen gaan lezen als ze klaar waren met hun werk. Dat R5-album was al snel gejat. Jammer, maar het heeft ook wel iets vertederends.
Die eerste albums zijn intussen stukgelezen, maar ze zijn er nog. Ergens. Ze zullen in een doos zitten. Een heruitgave in hardcovers, van Lekturama, heb ik wel dichter in de buurt. En sinds mijn verjaardag bezit ik de integrale uitgave uitgave, een geschenk van mijn kinderen. Het is een onhandig dik boek geworden, van meer dan 900 bladzijden, maar dan heb je wel alles van Guust bij elkaar. En ik heb alles herlezen.
Jongste bediende
Voor de jongeren: wie is Guust? Guust werkt als jongste bediende op de redactie van een stripuitgeverij (Dupuis), waar hij de post moet afhandelen, maar daar komt hij eigenlijk nooit aan toe. Hij valt in slaap, doet proefjes, vindt dingen uit en verzorgt zijn dieren. En daarbij gaat er heel veel fout. Daarvoor krijgt hij dan weer op zijn kop door aanvankelijk Kwabbernoot en later door Pruimpit.
Af en toe komt meneer Demesmaeker langs om de contracten te tekenen en altijd mislukt dat, ook als Pruimpit denkt dat hij de risico's uitgebannen heeft.
Guust speelt van tijd tot tijd op zijn flaterfoon, wat altijd desastreuze gevolgen heeft, of hij probeert zijn lokfluitjes uit, die de vreemdste wezens aantrekken. Wat hij ook doet, juffrouw Jannie blijft onvoorwaardelijk in hem geloven.
Logisch, niet praktisch
Alles wat Guust doet, is vanuit zijn oogpunt volkomen logisch, maar meestal is het niet praktisch en de buitenwereld begrijpt het vaak niet. Als lezer kun je je onvoorwaardelijk met hem identificeren. Het heeft ook wel iets troostends: je leeft mee met iemand die steeds tegenslagen moet incasseren, maar die daar over het algemeen goedmoedig en gelaten mee omgaat.
De strip Guust is gemaakt door André Franquin, een geweldig tekenaar, met een goede neus voor humor. De ondertekening van de gags van Guust was zelf ook weer steeds een grap. Naast Guust tekende hij Robbedoes en Kwabbernoot, Ton en Tineke en De marsupilami. Ik bewaar ook goede herinneringen aan zijn deeltjes Zwartkijken met zwartgallige strips, die ook weer grappig waren.
Alles bij elkaar
Het mooie van de integrale heruitgave is dat je nu alles van Guust bij elkaar hebt. Ook de strips die reclame voor batterijen zijn, een strip voor Amnesty International en een pagina die Franquin maakte voor een Zwitsers weekblad. Er zijn zelfs strips bij die nooit eerder gepubliceerd zijn.
Dat vind ik allemaal heerlijk en ik heb lekker lang zitten lezen in dit dikke boek. Maar in zo'n dikke uitgave verwacht je eigenlijk ook wel iets van een dossier. Dat is er niet. Er is niet een behoorlijke geschiedenis van Guust waarin bijvoorbeeld wordt uitgelegd dat de albums verschillende keren opnieuw zijn uitgegeven, soms met een andere nummering en afwijkende titels. Sterker nog: er is niet eens paginanummering toegepast. Van een boek dat bijna honderd euro kost, mag je dit soort dingen toch wel verwachten.
Maar het belangrijkste zijn de strips en die heb je hier allemaal bij elkaar. Niet alleen de strips trouwens, maar ook de geïllustreerde prozaverhalen. Die stonden aanvankelijk in album R4, volgens mij. Die zijn soms ook grappig, maar ze halen het niet bij de strips.
Deze uitgave zal alleen maar gekocht worden voor mensen die Guust al kennen, vrees ik. Daar is niets mis mee, maar ik hoop toch dat ook volgende generaties geïnteresseerd raken alles van Guust willen lezen. Lachen schijnt gezond te zijn, dus mogelijk kan het ministerie van Volksgezondheid een subsidie verstrekken op het verspreiden van de Flaterstrips.
De integrale uitgave van Guust is uitgekomen bij Dupuis en kost € 99,00
Helemaal mee eens, Teunis. Guust wekt altijd op je lachspieren. Af en toe word je ook wel een beetje gek van hem. Ik las dezelfde Eppo's als jij, met 'De Generaal' en anderen geweldige strips. Guust is de eeuwige optimist die met nieuwe uitvindingen zijn medemensen tot razernij brengt en er zelf geen erg in heeft hoezeer hij daarin de oorzaak is.
BeantwoordenVerwijderenHartelijke groet van Michiel van Diggelen