Podcast: De laatste dans, Podvis, Zwartekat Podcast

Drie podcasts weer: een spannend, waargebeurd verhaal over een man die verdween, een podcast met achtergronden bij de actualiteit en een serie interviews met cabaretiers en comedians, maar ook met critici. Veel luisterplezier!

De laatste dans

Er verschijnen veel nieuwe podcasts en vele daarvan zijn het beluisteren waard: goed gemaakt, informatief, onderhoudend. Maar soms springt een podcast eruit: zo eentje waarvan je benieuwd bent naar de volgende aflevering. De laatste dans is zo'n podcast. 

De maker is Frans Pollux en eerlijk gezegd had ik nog nooit van de man gehoord. Hij zingt, in het Limburgs, en een van zijn nummers staat al verscheidene jaren in de Top-2000: 'Hald mich ens vas.' Ik vermoed dat alle Limburgers erop stemmen. 

Het verhaal van de podcast begint met de kasteleinse Resi, barvrouw van de kroeg met de fraaie naam Resistent. Zij vertelt dat zij het nummer van Pollux vreselijk vindt. Op dat nummer heeft zij namelijk de laatste dans gedanst met Uwe, toen een van haar beste vrienden. 

Ongeneeslijk ziek

Op die avond in 2013 had Uwe vijftig vrienden in de kroeg verzameld en vertelde hun dat hij ongeneeslijk ziek was: longkanker. De tijd die hij nog had, zou hij doorbrengen op een van de Canarische Eilanden. 

Maar na verloop van tijd slaat bij de achterblijvers de twijfel toe: klopt het verhaal van Uwe wel? En hoe zit het met de brand in Uwes lunchroom, vlak voordat hij vertrok? Er is ook nog iets met een wietplantage. Pollux duikt in het verhaal en hij haalt steeds meer boven water. 

Tijdens het maken van de podcast gingen de ontwikkelingen door. Zeven afleveringen waren er gepland, waarvan er op dit moment vier online staan. Je vindt ze hier. Door de nieuwe informatie die er binnengekomen is, heeft Pollux de laatste aflevering terug moeten trekken en bewerken. 

Limburgs

De laatste dans is een heerlijke podcast. Pollux vertelt onderhoudend. Hij heeft een zuidelijke tongval en soms valt hij terug op het Limburgs. Hij legt in de podcast ook uit waarom hij dat doet. En het werkt! Verder praat hij met mensen die een goed verhaal kunnen vertellen, zoals Resi, en naar wie je dus graag luistert. 

Bij het spitten blijkt er ook nog materiaal beschikbaar te zijn, zoals de toespraak die Uwe gehouden heeft. Die is op papier bewaard gebleven. Het is wel duidelijk waarom die indruk heeft gemaakt, want hij zit gewoon goed in elkaar. Schrijven kon Uwe wel. 

De vormgeving is in orde, met hier en daar gitaarmuziek, met stemmen die in elkaar overlopen en met een heus lied, dat voor deze podcast gecomponeerd is. Pollux is wel erg vol van zijn nummer dat in de toplijst staat. Hij vertelt het steeds met een knipoog, maar dat doet hij wel erg vaak. Maar goed, dat moeten we dan maar voor lief nemen. 

De podcast doet het goed en veel mensen luisteren ernaar. Geen wonder: een mooi gegeven, een spannend verhaal met onverwachte wendingen, een smakelijk verteller. En nu maar wachten op de volgende afleveringen. 

(Naschrift: op het moment dat ik bovenstaand stukje schreef, stonden er vier afleveringen online. Op het moment van publicatie zijn het er al zes.

Podvis

Om een of andere reden interesseert België mij. Zou het komen doordat mijn vader in de oorlog als kind geëvacueerd geweest is in België? Daardoor lagen er banden tussen families, die nog steeds geregeld aangehaald werden. In de loop der jaren schreef ik voor verschillende Belgische tijdschriften en intussen beluister ik veel Belgische podcasts. Een daarvan is Podvis.

Podvis is een podcast van VRT Nieuws. De afleveringen verschijnen wekelijks en beslaan net iets minder dan een half uur. Je kunt die afleveringen weer op de gebruikelijke plaats vinden, bijvoorbeeld hier.

Achtergrondinformatie

Veel onderwerpen hebben een relatie met de actualiteit. Ze geven achtergrondinformatie bij wat al in het nieuws is. Soms gaat het over een onderwerp dat nog niet zo veelbesproken is. Veel afleveringen hebben een vraag als titel. Een greep: 'Waarom zijn geneesmiddelen voor zeldzame ziektes zo duur?' 'Euthanasie, de milde of de verboden dood?' 'Proper geld, bestaat dat?' 'Het 65e songfestival, een feestje in mineur.' 

Tot nu toe heb ik een stuk of vijf, zes, afleveringen beluisterd en ze zijn me goed bevallen. In ieder geval heb ik me geabonneerd. De podcasts zijn helder en informatief en je voelt je betrokken bij het onderwerp. Er is bijvoorbeeld een aflevering over iemand die al zestien jaar een gevangenisstraf uitzit voor kleine vergrijpen, waar kort na zijn veroordeling zo'n straf niet meer voor mogelijk was, door een wetswijziging. Maar er is geen overgangsregeling en zijn straf kan niet teruggedraaid worden. Een schrijnend verhaal, dat gebracht wordt zonder ook maar een zweem sensatiezucht en dat is prettig. 

In tijden van corona gaan natuurlijk enkele afleveringen over dat onderwerp: hoe zal de economie er na de crisis uitzien? Had de EU geen grotere rol moeten spelen? Wordt de ziekte in Afrika de zoveelste of een sociaal-economische ramp? Aangezien ik het nieuws maar mondjesmaat volg, hoor ik altijd wel wat nieuws.

Er zijn veel programma's als Podvis. Heel veel kranten doen iets soortgelijks en die podcasts zullen ook wel goed zijn. Zo lang Podvis me niet verveelt, blijf ik het dier maar volgen. 

Zwartekat Podcast

Het probleem met podcasts is dat ze tijd kosten, zeker wanneer je veel dingen interessant vindt. Ik zet de afleveringen over op mijn mp3-speler, omdat ik die handzamer vind dan een telefoon. Dat is maar goed ook: gisteren liet ik mijn telefoon in de trein liggen.

Maar op die mp3-speler staan dus ook afleveringen die ik er al weken op gezet heb: ik moet nog tijd vinden om te beginnen aan series als De castraten en Beethoven en ook heel wat afleveringen van Touché. 

Ooit ben ik begonnen aan de Zwartekat Podcast.  Zwartekat.nl is een vrij complete website over cabaret en comedy. Ik ben een ontrouwe bezoeker. Als ik er ben, vind ik altijd veel interessants en als ik naar een voorstelling wil, raadpleeg ik altijd hier de speellijsten. Ja, ja, we spreken nu over de tijden voor corona. 

In de lijst met afleveringen zijn er heel wat die een interview met een cabaretier behelzen. Die heb ik niet allemaal beluisterd. Hier en daar wel eentje. Altijd interessant, als je van cabaret houdt. De interviewer is Richard van Bilsen, die weet waarover hij vraagt. Hij plaatst zichzelf niet op de voorgrond en zet zijn gesprekspartners niet op een voetstuk. De gesprekken zijn helder en je krijgt altijd een beter beeld van het werk van een cabaretier. 

Recensenten

Maar er zijn enkele series die meer zijn dan alleen maar interessant en waarvoor ik rechtop ging zitten. Allereerst is er een serie interviews met recensenten. Bijzonder boeiend om die mensen over hun vak te horen. Natuurlijk zijn er in elke podcast anekdotes en verhalen over ophef veroorzakende recensies, maar het gaat ook om praktische zaken, zoals: wanneer geef je twee, drie of vier sterren? Dan blijkt dat bij de ene recensent drie sterren (of ballen) een voldoende betekent, zeg maar: een zesje, en bij de andere is een voorstelling met drie ballen onder de maat. 

Die serie van zeven gesprekken heb ik in enkele dagen beluisterd en met zeer veel plezier. Nu is er weer zo'n serie bezig: Freek de Jonge heeft al zijn shows op YouTube gezet en Richard van Bilsen spreekt met De Jonge over al die shows, in chronologische volgorde.

De afleveringen zijn maar kort, minuutje of tien, maar ze geven wel inzicht in het maakproces. Zo moest, na het uiteenvallen van Neerlands Hoop, er in no time een show komen, want de theaters waren al geboekt. 

Afstand

Omdat de jaren ertussen zitten, kan er ook met enige afstand over zo'n show gepraat worden en De Jonge kan ook zijn eigen gedrag relativeren of bekritiseren. Met mate natuurlijk, want enige zelfingenomenheid is hem niet vreemd. Maar dat moet misschien ook wel. Je moet in jezelf geloven om zo maniakaal bezig te kunnen zijn met je werk. 

Voor mij behoort De Jonge tot de top van het cabaret: hij heeft het verschillende malen vernieuwd. Dat de gesprekken kort zijn en dat er soms wat dieper gegraven had kunnen worden, neem ik dan voor lief. Eigenlijk had ik na elke aflevering de betreffende show van De Jonge terug moeten kijken, maar daar is het dan weer niet van gekomen. 

Er zijn verscheidene podcasts over cabaret. Eerder besprak ik De mens achter de lach. Ook van harte aanbevolen, maar dat zijn veel minder afleveringen.