Het christelijke verhaal is wijd verspreid en je komt het overal tegen. Een duidelijk voorbeeld is de Netflixserie Lucifer, waarin de duivels en de engelen terugkeren naar de aarde.
Ook de strip Blasfamous borduurt voor op dat verhaal. Er is een definitieve strijd geweest tussen de hemel en de hel, die aan beide kanten nogal wat gevolgen heeft gehad. De duivels en de engelen (zoals Uriël en Michaël) zijn er niet meer. Maar mensen blijven wel bezig met goed en kwaad.
Clelia
Blasfamous speelt zich af in de wereld van de showbizz, waarin de zangeres Clelia bijzonder populair is. Ze wordt bijgestaan door Lev, die een soort manager voor haar is. Ze wordt een van de zaligen genoemd en misschien wordt ze ooit wel heilig verklaard.
Maar het gaat niet helemaal goed met Clelia. Ze lijkt af en toe te hallucineren. Of zijn het herinneringen die bovenkomen? Ze blijkt onsterfelijk te zijn, maar daar is het grote publiek niet van op de hoogte.
Zeshonderd jaar daarvoor is er al wat met haar gebeurd. Je zou kunnen zeggen dat ze haar ziel aan de duivel heeft verkocht. Ook dat is een bekend thema in combinatie met de muziek. Denk aan het verhaal over Robert Johnson. In Blasfamous wordt het een beetje vreemd verwoord. Gewoonlijk krijgt iemand iets aangeboden wat hem of haar ook wat kost (een geweldige muzikant worden, maar wel je ziel kwijtraken), maar in deze strip is de keus: 'Dus... wordt het een eeuwige straf voor je ziel in het vuur? Of kies je een lang leven vol kansen en sensatie?' Dat lijkt een deal die je niets gaat kosten.
Isa Cristah
Clelia begint zich te herinneren wat er zeshonderd jaar geleden is gebeurd, zeker nadat er een psycholoog opduikt die haar zal bijstaan. Dat is slecht nieuws voor de Orde van de drie crucifixen waarvan zij het boegbeeld is. En dan komt er ook nog een concurrent op de proppen, een nieuwe zangeres, die het heilig hart heeft, Isa Cristah, en zich de dochter van God noemt.
Hoe het allemaal precies afloopt, zal ik niet spoilen, maar de vraag is wel wie er aan de goede kant staan en wie het kwaad vertegenwoordigen en of er wel een duidelijk onderscheid is tussen die twee. En je komt te weten wat er zes eeuwen daarvoor gebeurd is.
Verwijzingen
Blasfamous is geschreven, getekend en ingekleurd door Mirka Andolfo. Ze werd voor de inkleuring geassisteerd door Gianluca Papi. Ze heeft voor deze beeldroman de christelijke mythologie als een soort speeltuin gebruikt. De naam Isa Cristah verwijst naar Jezus Christus, Lev is eigenlijk Leviathan en ook Uriël en Michaël komen er nog in voor. Het bovennatuurlijke blijkt ver doorgedrongen in de aardse werkelijkheid.
De titel verwijst zowel naar beroemd zijn als naar blasfemie, godslastering. Zo lief en onschuldig als de cultus rondom de zaligen lijkt, blijkt die uiteindelijk niet te zijn. Maar er is ook ruimte voor noties als berouw, vergeving en streven naar het goede.
Tekeningen
De tekeningen van Andolfo kunnen geplaatst worden in de hoek van de manga. Daar ben ik niet zo goed in thuis, wat mij niet tot de meest geschikte lezer voor deze strip maakt. Maar ik kan wel zien dat Andolfo goed kan tekenen. Ze heeft een vloeiende lijn, die de tekeningen iets swingends geeft. De inkleuring zorgt ervoor dat het tekenwerk zich aan je opdringt: grote contrasten tussen de kleuren, delen van een tekening die oplichten, opvallende kleuren, zoals het fuchsia van omslag. Er zit veel snelheid in de tekeningen, wat past bij het verhaal dat de hele tijd genoeg vaart houdt.
Er zijn tekeningen waarmee Andolfo echt uitpakt, zoals het moment dat Clelia de deal aanneemt. Dat is paginagroot weergegeven.
Daartegenover staat dat de gezichten helemaal staan in de mangatraditie, compleet met de clichés die daarbij horen, zoals de ogen die vol tranen schieten. Maar misschien heb ik niet genoeg leeservaring op dit gebied om de subtiliteiten ervan te zien. Voor mijn gevoel kun je de personages beter onderscheiden door lichaamsbouw en kapsel dan door het gezicht. Als je van een bepaald personage steeds het gezicht bekijkt, zijn er steeds verschillen, alsof het plaatje als geheel belangrijker is dan het individuele gezicht. Achter in Blasfamous is overigens nog een dossier opgenomen met studies van de verschillende koppen.
Inclusie
Positief is dat de hoofdpersoon, Clelia, niet lijkt op de vrouwen die het geijkte schoonheidsideaal vertegenwoordigen, maar volslank is. In het verhaal zijn meer elementen die zorgen voor inclusie.
Ik denk dat liefhebbers erg zullen genieten van het tekenwerk. Het verhaal op zich deed me niet zoveel. het kwam op mij nogal gezocht over, maar ook als een spelerijtje. Daardoor bleef ik als lezer op een afstand. Maar zoals gezegd, dat kan goed aan mij liggen.
Titel: Balsfamous
Tekst en tekeningen: Mirka Andolfo
Vertaling: Mariella Manfré
Uitgever: Silvester
Geen opmerkingen:
Een reactie posten