Café Noir, deel 1: Colombia (Corbeyran / Postec / Brahy)

Albane, een jonge vrouw, werkt in de parfumindustrie. Haar talent komt daar niet tot zijn recht. Ze heeft heel veel plannen, maar vindt geen gehoor bij haar meerderen. Ze besluit tot een carrièreswitch: ze stapt over naar het bedrijf Ethic Coffee, een koffiebedrijf dat vooral opereert op de fairtrademarkt. Albane blijkt niet alleen goed te zijn in het onderscheiden van geuren, maar ook van smaken. Een nieuwe toekomst ligt voor haar open.

Zo start Café Noir, een serie van drie stripalbums. De makers deden al van zich spreken in de serie Cognac. Het zijn de scenaristen Corbeyan en Vanessa Postec en de tekenaar Luc Brahy. Het eerste deel heet Colombia en daar speelt zich het verhaal dan ook grotendeels af, al krijgen we al af en toe al iets te lezen over Brazilië, het toneel voor het tweede deel.

Colombia

Albane reist naar Colombia en krijgt daar te maken met verschillende problemen, bijvoorbeeld een koffieplanter die verder wil gaan dan alleen zakelijk contact. In Brazilë heeft een plantage betalingsproblemen. En hoe ethisch is Ethic Coffee eigenlijk?

Het verhaal heeft vaart. De lezer volgt Albane. Ze is een beginneling op koffiegebied, maar ze heeft er de capaciteiten voor en ze is zelfbewust. Ze laat niet met zich sollen. Dat is nog wel eens wennen voor de omgeving.

Tussendoor krijgen we stukjes van het Braziliaanse verhaal. Aan het eind van dit eerste album vertrekt Albane naar Brazilië. Ook daar zullen haar heel wat moeilijkheden wachten.

Aanloop

Het verhaal van Colombia wordt zonder meer goed verteld. Wel heb je het idee dat de grote verhaallijn belangrijker is dan de deellijn. De grote strijd moet Albane nog aangaan. Dat maakt dat dit deel toch een beetje het karakter krijgt van een aanloop. Het lijkt erop dat het losse album net iets minder goed werkt dan de hele serie. Erg is dat niet; we wachten gewoon de volgende delen af. De verwachtingen zijn in het eerste deel wel gewekt.

De tekeningen zijn over het algemeen in orde. Binnen- en buitenscènes wisselen elkaar af, wat prettig werkt, ook door de inkleuring. Daar is Cyril Saint-Blancat voor verantwoordelijk. Het frisse groen van de koffieplantages, geeft de omgeving iets paradijselijks, wat juist in tegenstelling staat tot wat er
gebeurt.

Brahy heeft een fijn lijntje gebruikt, dat overal even dik is. Gezichtsuitdrukkingen worden in de meeste gevallen weergegeven door iets met de wenkbrauwen te doen. Als je daarop let, krijg je het idee dat dat net te gemakkelijk is.

Vet

Een enkele keer, maar gelukkig niet zo vaak, is iets net te vet aangezet. De kopjes koffie lijken te walmen. Warmte kun je tekenen, geur niet, en nu lijkt het alsof er stoom uit kopjes komt. Als Albane een vuistslag krijgt, lijkt er meteen een guts bloed uit haar mond te komen. Wel duidelijk, maar je hebt de neiging om 'tut, tut' tegen de tekenaar te zeggen.

De voorkant van het album ziet er wonderlijk uit: Albane staat met een kopje koffie in de koffieplantage, terwijl achter haar rug twee mannen elkaar onder schot houden. Ze houden het pistool zo dicht bij elkaars neus dat het bijna grappig werkt. Er zit een zekere ironie in zo'n omslag, wat niet helemaal recht doet aan de sfeer in het verhaal.

Aan de andere kant laat het ook de rust en de zelfbeheersing van Albane zien. Om haar heen is er woeling en onrust, maar zij drinkt haar koffie. Het beeld van een vrouw die zich niet zomaar van haar stuk laat brengen, klopt wel.

De wereld van de koffie - dat is niet altijd zuivere koffie, blijkt al wel uit dit eerste deel. Ook niet als je jezelf Ethic Coffee noemt. De zakenwereld en dus ook de koffiewereld is hard. De nieuwkomer Albane moet zich in die wereld staande houden en we zijn benieuwd of haar dat altijd lukt. Het wachten is op deel 2 en deel 3.

Reeks: Cafë Noir, deel 1: Colombia
Scenario: Corbeyran / Vanessa Postec
Tekeningen: Luc Brahy
Inkleuring: Cyril Saint - Blancat
Uitgever: Silvester
's - Hertogenbosch 2018; 48 blz. € 8,95 (softcover) € 17,95 (hardcover)