In de kerstvakantie bezocht ik met een mijner dochters de theatervoorstelling Vincent en Theo, onder regie van Ger Thijs. Thijs heeft zich bij het schrijven van het stuk vooral gebaseerd op de brieven van Van Gogh.
Het was een indrukwekkende voorstelling. Hein van der Heijden speelt een overtuigende Vincent: zonder meer sympathiek, maar tegelijkertijd ben je blij dat zo iemand niet in je huis woont. Te fladderig, te neurotisch om alleen maar aangenaam te zijn.
Hajo Bruins speelt Vincents jongere broer Theo en doet niet onder voor zijn tegenspeler. Theo heeft veel voor zijn broer over, maar stelt ook zijn grenzen. Op een gegeven moment zegt hij: 'Het draait ook wel eens niet om jou', waarbij hij de vinger legt op Vincents egocentrisme.
Het decor is mooi sober gehouden. Alle aandacht gaat naar de tekst en de verhoudingen tussen de personen. De zelfmoord van Vincent wordt niet getoond, we horen alleen het schot. En hoewel je weet dat het komt, schrik je er toch van.
Wie naar de voorstelling wil (het kan nog tot 4 februari) doet er goed aan ook naar de inleiding te gaan, die verzorgd wordt door de theaterleeuw Jules Croiset, die in het stuk een bescheiden rol heeft. Croiset houdt in de inleiding een prachtig, persoonlijk verhaal, met die mooie bronzen stem van hem.
Het blijft vreemd dat bij slecht cabaretiers de zaal vol zit en dat voor serieus toneel van hoog niveau de zaal meestal niet vol zit. Schande. Grijp uw kans, koop kaarten. Geniet een avond lang en geniet weken lang na.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten