Rudi van Dantzig is overleden. Hij was choreograaf en danser, lees ik in de kranten. Maar hij was ook schrijver. In 1986 publiceerde hij de mooie roman Voor een verloren soldaat, over de relatie tussen een jongetje en een Amerikaanse soldaat.
Wim Kayzer maakte ooit de documentaire Voetnoten uit het voorlopig testament van de danser, de dichter en de tekenaar, waarin hij naast Van Dantzig Willem Wilmink en Marten Toonder interviewde. Eigenlijk weet ik niet goed meer wat Van Dantzig daarin vertelde, maar ik herinner me wel zijn zachte stem, zijn oprechtheid, zijn ontroering ook.
In De Volkskrant stond gisteren een artikel over Van Dantzig, ´Hoe fragiel we zijn´. Dat is een meer dan duidelijke knipoog naar het nummer Fragile van Sting, met daarin de regels
On and on the rain will fall
like tears from a star, like tears from a star.
On and on the rain will say
how fragile we are, how fragile we are.
Ook mooi. En passend bij het beeld dat ik van Van Dantzig heb, waarbij het breekbare niet een gebrek aan kracht is, maar de moed om kwetsbaar te zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten