Podcast: Mathilde's mysterie, Een Gelders landgoed

 

Mathilde's mysterie

Op 25 oktober 1977 vond Mathilde Willink de dood. Eigenlijk klopt de naam niet, want ze was op dat moment al niet meer met Carel Willink, maar ze is nooit bekend geworden als Mathilde de Doelder. Ze pleegde zelfmoord wordt gezegd, maar achteraf zijn er ook twijfels: was het geen moord? Ook daarvoor zijn aanwijzingen. Podcastmakers Babs Assink en Lammert de Bruin stortten zich op de zaak. 

Mathilde groeide op in Zeeland en vertrok op haar negentiende naar Amsterdam. Ze zou daar een bekend societyfiguur worden, vaak extravagant opgemaakt en gekleed in creaties van Fong Leng. Haar huwelijk met Willink liep uit op een scheiding, wat een omslagpunt in haar leven zou worden. Ze probeert nog de muze van Salvador Dali te worden, maar dat loopt op niets uit.

Zelfmoord of moord?

Maar zou ze daarom ook zelfmoord plegen? Aan het eind van het leven had ze ook nog contact met iemand die je een maffiafiguur zou kunnen noemen. Dat zou moord ook aannemelijk maken. 

In de podcast gaan de twee makers op onderzoek uit. Er zijn nog veel direct betrokkenen die antwoord kunnen geven op vragen, al wil niet iedereen meewerken. En er zijn opnamen van Mathilde, die met een duidelijk accent blijkt te spreken.

Natuurlijk had ik een beeld van Mathilde, zoals iedereen die de jaren zeventig bewust heeft meegemaakt, maar heel veel wist ik ook niet en ik geloof dat ik indertijd niet lang heb stilgestaan bij haar dood. In de loop van deze podcast raakte ik wel door haar geïntrigeerd. Misschien had ik wel liever een podcast over haar leven gehoord, dan over haar dood. 

Dat leven komt trouwens best aan bod in de verschillende afleveringen, maar er is natuurlijk veel meer over te vertellen. Er is misschien ook wel meer over verteld  door degenen die ondervraagd zijn, maar dat is dan weggesneden omdat het niet paste in het concept van deze podcast. De belangstelling voor haar leven groeide bij mij tijdens het luisteren, die voor haar dood nam af. In de laatste aflevering, die bijvoorbeeld gaat over het politierapport, was ik op dat punt overigens wel weer bij de les. 

Mythes

Er zijn veel mythes over het leven en de dood van Mathilde Willink. Sommige zijn ook terug te vinden op haar Wikipediapagina. Ook die mythevorming is interessant. Blijkbaar zijn we verzot op goede verhalen, of ze nu waar zijn of niet.

De podcast omvat zes afleveringen, die op de gebruikelijke plaatsen terug te vinden zijn, bijvoorbeeld hier. Doordat er steeds andere mensen aan het woord komen, blijven de afleveringen afwisselend en de makers houden steeds de verhaallijn helder. Je kunt je een voorstelling maken bij wat er verteld wordt. Toch zou ik het zeker ook interessant vinden als er eens een aparte podcast gewijd zou worden aan Mathildes leven.

Een Gelders landgoed

Omroep Gelderland heeft verschillende podcasts, die via hetzelfde kanaal zijn binnen te halen. Ik heb eerder hier Verstrikt besproken, een uitmuntende podcast over jongeren en zelfmoord. Van dezelfde maker, Maarten Dallinga, is Anoniem intiem, over ontmoetingsplaatsen voor mannen. En nu is er Een Gelders landgoed. Eigenlijk schrijft de omroep 'gelders', zonder hoofdletter dus, maar dat krijg ik maar moeilijk uit mijn toetsenbord. De maker van de podcast is René Arendsen, de afleveringen vind je hier.

Een Gelders landgoed gaat over De Wildenborch, een landhuis dat ligt tussen Lochem en Vorden. Het is in de loop van de jaren bijna altijd in handen geweest van de familie Staring. Nu wordt het bewoond door Jennine (vreemd genoeg verschillende keren door de podcastmaker uitgesproken als Jenninne) en Evert-Kees van de Plassche - Staring. 

De dichter Staring

De beroemdste Staring is de dichter. De presentator heeft het verschillende keren over 'Het Almensch kerkje', als zou dat het beroemdste gedicht van Anthony Staring zijn. Het kwam me niet bekend voor, wat wel vreemd is, omdat ik, jaren geleden alweer, de verzamelde gedichten van Staring heb gelezen en een aantal van die gedichten heb ik ook wel herlezen: de Jaromircyclus, Het hondengevecht (over bereisde Roel) en dan natuurlijk het gedicht dat eindigt met 'Heeft aangebrand ook pootjes, moeder Aagt?'

Arendsen bedoelde overigens het inderdaad bekende gedicht 'De hoofdige boer'. Dat begint met: Elk weet, waar 't Almensch Kerkje staat, / En kent de laan, die derwaart gaat (...). Maar het gedicht gaat niet over een kerkje, maar over een koppige boer, die hecht aan traditie. 

Maar goed, daar gaat de podcast niet in de eerste plaats over. Die gaat over wat het is om een landgoed te beheren. Je bent nooit klaar en het kost altijd geld. En als straks een van de kinderen het over moet nemen, waar zadel je die dan mee op? Die volgende generatie komt overigens ook aan het woord. 

Beheren van een landgoed

Het is mooi om inzicht te krijgen in de problematiek van het in stand houden van een landgoed. Eigenlijk heb ik daar nooit zo bij stilgestaan, behalve dat ik me nog wel een voorval herinner uit mijn jeugd. Mijn vader had de koeien 'ingeschaard' op de uiterwaard, samen met andere boeren. Het land was van Baron van Boetzelaar. Ik hoorde een boer ooit tegen mijn vader zeggen, met mededogen in zijn stem, terwijl hij knikte in de richting van de baron die wat verderop liep: 'Wim, het kost hem net zo veel moeite om baron te blijven als het ons kost om boer te blijven.'

Mooi vind ik ook de verbondenheid van de familie met de historie: ze voelen zich een schakel in de keten van de geschiedenis en ze doen het werk met heel veel liefde. Volgens de mannelijke helft van het echtpaar houden lust en last elkaar in evenwicht, maar volgens de vrouw weegt de lust toch echt zwaarder. Beiden beseffen de verantwoordelijkheid die op hen rust. 

We krijgen en passant het een en ander van de geschiedenis mee en we krijgen ook wat opmerkingen van voorbijgangers. Het zijn de bezoekers van de tuin, die alleen op bepaalde dagen open is. 

Als je alle afleveringen na elkaar beluistert, zit er wel wat herhaling in en de luchtige gesprekjes met de tuinenbezoekers had ik ook wel kunnen missen. Misschien had het dus allemaal iets ingedikt kunnen worden. Mensen die naar de podcast gaan luisteren zijn geïnteresseerd in het onderwerp en die hoeven niet zo vermaakt te worden met aardigheidjes tussendoor, denk ik.