Bij een strip wil je, net als bij elk verhaal, graag meeleven met de hoofdpersoon. Dat doe je ook als je Buiten de wet leest, het vierde album over Isa Locus, getekend en geschreven door Fred de Heij. Eerder verschenen De kaart (2017), Safehaven (2019) en Losgeld (2022). De delen zijn los van elkaar te lezen.
Waarom leven we mee met Isa? Je wilt graag dat ze zich redt uit de benarde situaties waarin ze elke keer weer verzeilt, al zou je waarschijnlijk niet dezelfde keuzes maken. Op het achterplat staat over de hoofdpersoon: 'Ze lijkt lief en aardig, maar is dat niet. Als de situatie erom vraagt, pakt ze een automatisch wapen en schiet iedereen die in haar weg staat overhoop.' Verderop staat ook nog dat de kogels in het rond 'spatten', wat enigszins ongelukkig geformuleerd is, maar de bedoeling is duidelijk: er komt aardig wat geweld voor in de avonturen van Isa Locus.
Ik zie mezelf als behoorlijk vreedzaam en toch kan ik wel van deze avonturen genieten. Dat deed ik ook van een eerdere serie van De Heij, Haas, over een verzetsgroep in WO II. Deze mannen werden niet allemaal gedreven door nobele motieven en ze moesten elkaar soms in toom houden om toch de menselijkheid te behouden in een onmenselijke situatie. Sommige personages lijken bepaald geen last te hebben van hun geweten.
Pittig
Dat is ook zo bij Isa. Het verhaal in dit album begint meteen pittig: een privé-detective wordt opgejaagd door twee gewapende mannen. Hij vraagt telefonisch om hulp. Iemand, Richard Green, schakelt de twee uit. Hij vraagt wel om een wederdienst. Dan wordt het een heen-en-weer van mensen die elkaar wat verschuldigd zijn en anderen onder druk zetten. Uiteindelijk gaat Green samen met een vrouw, Vera Flemming, op zoek naar Julia, de vriendin van Isa. Richard Green is haar ex en hij wil wraak nemen voor de manier waarop Julia hem behandeld heeft. Hij wil haar niet zomaar doden: 'Wraak is een kunstvorm'.
De uiteindelijke confrontatie vindt plaats in 'de jungle', waar er nogal wat krokodillen zijn. Uiteindelijk loopt het natuurlijk goed af voor Isa en Julia, maar hun leven hangt geregeld aan een zijden draad. Het geheel speelt zich af 'buiten de wet'. Julia wordt onterecht gezocht voor moord, dus ze kan geen beroep doen op de politie. Dat doet denken aan de helden uit westerns, zoals Kid Colt. Altijd gezocht door de wet, maar een brandschoon geweten hebbend.
Brandschoon is niemand in de verhalen van Isa Locus. Ieder heeft wel wat op zijn geweten en strijdt gewelddadig voor zelfbehoud. Daardoor vallen er nogal wat doden. Maar in dit geval heb je als lezer toch het idee dat Isa en Julia net iets meer aan de goede kant staan. Ze zijn ook niet de veroorzakers van de narigheden, maar ze zijn doelwit en moeten het vege lijf redden.
Smakelijk
De Heij weet smakelijk te vertellen, al heb je het idee dat aan het begin het verhaal nodeloos ingewikkeld is gemaakt. Er moest van alles op touw gezet te worden om de personages wederzijds afhankelijk te krijgen. Maar Richard had, door wraakzucht gedreven, ook zelf meteen achter Julia aan kunnen gaan. Zijn verdediging, dat hij dan herkend zou worden, is niet zo sterk. Dat wordt hij nu ook.
Het overdadige geweld laat het pulpige van de strip zien. De nadruk ligt op de sensationele kant van het avontuur. De spanning wordt door De Heij goed vastgehouden: je leeft mee met de personages en bent benieuwd naar hoe ze zich veilig weten te krijgen.
Tegenover het geweld staat de humor, die relativerend is. Als Richard zegt dat wraak nemen een kunstvorm is, vraagt Vera Flemming: 'Je wilt hiermee in het Stedelijk Museum komen?' Zo komt er van tijd tot tijd lucht in het verhaal.
Tekeningen
Het tekenwerk is bij De Heij altijd in orde. Hier en daar maakt hij een kleine uitglijder, maar de bewegingen van de personages komen natuurlijk over en de tekeningen 'lezen' gemakkelijk: je oogt richt zich altijd meteen op wat belangrijk is. Gezichtsuitdrukkingen zijn soms aan de karikaturale kant, maar misschien komt dat ook wel doordat zo'n beetje alles dienstbaar is aan het verhaal.
Buiten de wet is weer een verhaal dat lekker leest. Tijdens het lezen schakel je je geweten uit en wil je alleen maar vermaakt worden. Veel meer moet je niet van deze strip verwachten. Maar in het genre is het wel vakwerk. Wie niet van dit genre houdt, moet dit album ongelezen laten. De anderen kunnen ervan genieten zolang het verhaal duurt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten