Drie stadsgedichten

Afgelopen woensdag trad Arjan Keene af als stadsdichter van Ede. Hij deed dat door zijn laatste gedicht in functie voor te lezen. Het werd ook afgedrukt in De Edese Post, maar daar kreeg het gedicht zo benepen ruimte, dat de regels, die toch niet overdreven lang zijn, niet eens pasten.

Het laatste woord

Dit is een testament van inkt
dat traag tussen de stenen kruipt
en druppelt op de jas die straks
hier prevelend langs gevels sluipt.

Verklein de stad opnieuw tot dorp.
Geef zinnen aan een ander heden
dat in de paarse hei ontvlamt.
Verbind vandaag met het verleden.

Wees harder, als je dat kunt zijn,
wees zachter dan de tijd kan eisen.
Bouw aan een toren voor de taal,
laat uit het dorp een stad verrijzen.

Ik heb je liefgehad, verguisd,
omarmd, betast. In jou vond ik
de lente van een nieuwe herfst.
Straks is die stad uit mij verhuisd.

Op de verkiezingsavond lazen de kandidaatdichters, in de tweede ronde, een gedicht over voedsel voor. Hieronder het gedicht van de uiteindelijke winnaar, Harry Oonk. 

Food

Frietje oorlog; kroket; shaslick stickie;
eierbal; aardolie; bamischijf;
broodje bal; kaassoufflétje; sitomikkie;
klefje burger; zacht leren pizza; berenlul;
sateetje; kipcorntje; mexicaantje;
smulrolletje; hete hond; hapstaafje.
Food.
Food komt uit de fabriek.
Food is een product.
Ik wil het hier hebben over voedsel.
Food is het braaksel van machines
doch voedsel groeit.
Voedsel, wat we bakken, braden, koken en eten.
Laten we koken, laten we dichten.
Kookdichten, dichtkoken.

Neem 500 gram idee,
200 gram indrukken,
onsje taal.
Scheutje emotie, drupje diepte.
Meng het met zoet en zuur.
Kneed het tot beelden.
Marineer de zinnen.
Drapeer wat kruiden.
Glaceer het couplet.
Serveer het met liefde.

Om foodsel te kunnen eren,
moeten smaken musiceren.

Peter Vermaat haalde de finale niet. Hij schreef na afloop van de avond een gekruid blogbericht. Dit gedicht schreef hij over voedsel:

Groen gewin

Geen gele heuvels, glooiend met een zachte g,
maar eerder mais met kromme schouders
en verkleumde voeten in de zure grond.
De grootste boer houdt hier een kleine naam.

Wie schrijft de glimlach op de glaslokalen?
De voedingswaarde die aan brein ontspruit,
de snoeptomaatjes van de kraamafdeling?
Het Wereldvoedselcentrum WFC.

Uit drassig land wordt groene faam gewonnen.
met Food wordt Ede zeker zwaargewicht.

Wie wordt de burgervader van die plek?
Hang hem een voedselketen om de nek.

Peter zullen we niet meer terugzien bij stadsdichterverkiezingen, schrijft hij. Toch jammer.