Vergissen is menselijk. Ik zag ergens een stapeltje liggen van het boek Babyboomers. Herkenbare beelden uit het leven van een bijzondere generatie. Auteurs: Jack Botermans & Wim van Grinsven. Het is een boek met veel plaatjes, die bedoeld zijn om het jeugdsentiment wakker te maken. Ik meende iets goeds gelezen te hebben over het boek en was de auteur (maar dit zijn er twee) niet door Theodoor Holman geïnterviewd in OBA Live?
De klok, de klepel. Het boek waar ik iets over gelezen had, iets over gehoord had, waarvan ik een goed gerucht vernomen had, is Ronald Havenaar. Hij schreef Babyboomboek, dat goed ontvangen is. Misschien moet ik het ooit gaan lezen. Ik ben net te jong om mij tot de babyboomers te rekenen (de oorlog was al veertien jaar voorbij toen ik werd geboren), maar de jaren zestig, die ik als kind heb meegemaakt, hebben altijd mijn belangstelling gehad. Daarom heb ik ook zo genoten van een boek als No satisfaction van Chris van Esterik, waarin de wat dorpsere kant van die tijd belicht werd.
Het boek van Botermans en Van Grinsven viel me wat tegen. Goed, de plaatjes zijn leuk en er is best wat te kijken, maar een boek moet ook wel wat te melden hebben en dat heeft Babyboomers eigenlijk niet. De wel heel korte stukjes tekst lijken uit de losse pols geschreven en komen niet verder dan wat iedereen van een zekere leeftijd zich herinnert.
In een boek over dezelfde tijd, Gouden jaren, beperkt Annegreet van Bergen zich niet tot herinneringen, maar zoekt ze ook de getallen op, om exacte informatie te kunnen geven. Daardoor is het niet alleen een boek geworden dat op het gevoel inspeelt, maar ook een informatief boek. Babyboomers komt daar niet bij in de buurt. Van Bergen had wel wat meer ruimte dan de twee auteurs van het kijkboekje.
De auteurs schrijven vanuit de generatie, vaak in de wij-vorm. Uit het dagelijks leven van na de Tweede Wereldoorlog wordt in elk hoofdstukje (van twee bladzijden) iets aangestipt, waarbij de nadruk ligt op de jaren zestig en zeventig. Van daarna is nauwelijks iets opgenomen.
Intussen zijn er veel boeken verschenen over dit tijdperk. Vaak hebben die boeken een vierkant formaat en zijn ze rijk geïllustreerd. Blijkbaar is er een markt voor. Sommige boeken zijn thematisch, andere doen van alles een beetje. Dat zijn geen vervelende boeken, maar het is alleen maar meer van hetzelfde. Babyboomers is ook zo'n boek. Het onderscheidt zich niet. Leuk om door te bladeren en om hier en daar een onderschriftje te lezen en dat is het dan.
Gouden jaren is een prachtig boek, dat ik met veel plezier heb gelezen. Maar het is wel duidelijk geschreven vanuit economisch perspectief. Natuurlijk is er heel veel verbeterd, maar het wordt mij niet in dank afgenomen, als ik opmerk dat de vooruitgang ons ook opgezadeld heeft met ernstige problemen, zoals de aardbevingen in Groningen en de klimaatveranderingen door de CO2 uitstoot bv. Heb jij Gouden jaren ook gelezen Teunis?
BeantwoordenVerwijderen