Podcast: Uitgelezen verhalen / Woodstock

Het heeft even geduurd voor ik de podcast in de gaten kreeg, maar toen heb ik ook alle afleveringen beluisterd. Uitgelezen verhalen brengt in elke aflevering een of meer verhalen, voorgelezen door een acteur. Vaak volgt na het voorlezen een gesprek, zo mogelijk met de auteur, maar ook wel met een vertaler of een biograaf.

De verhalen worden live voorgelezen in een theater in Deventer. Bij de keuze is een mix gemaakt van klassieke verhalen (Tsjechov, Heijermans) en nieuwere verhalen en van oorspronkelijk Nederlandse en in het Nederlands vertaalde verhalen. Sommige verhalen zullen bij veel luisteraars bekend zijn: 'Poep' van Manon Uphoff of 'Het is Muis' van Sanneke van Hassel, door andere kun je je laten verrassen. Zo was ik zeer verrast door het verhaal 'Vuurpijlen vangen' van Karen Köhler. Nooit van de schrijfster gehoord, met bewondering naar geluisterd.

Het is een goede zet om acteurs te laten lezen. Zij zijn gewend teksten te zeggen en kunnen zo'n verhaal overtuigend brengen. Een enkele keer is de geluidskwaliteit wat minder, maar altijd zijn de verhalen goed te volgen.

Nagesprek

De gesprekken na het voorlezen van het verhaal geven de podcast de meerwaarde boven een luisterboek. Van die gesprekken heb ik steeds zeer genoten. Goede vragen, antwoorden die to the point zijn, geen slap geklets. Ook de lengte is goed. Meestal is de hele podcast met een half uur wel gepiept en kun je over naar een volgende.

Niet alle verhalen zijn even interessant. Bij bijvoorbeeld een verhaal van Dieuwke van Turenhout dwaalde mijn aandacht wat weg, waarvan ik het verhaal, al dan niet terecht, de schuld heb gegeven. Maar bij zo'n mix van verhalen kan nooit alles naar je zin zijn, dus ik neem de voor mij minder interessante verhalen op de koop toe.

Stem

De presentator van de podcast is Pieter van Scherpenberg, een man met een werkelijk prachtige stem. Hij heeft wel de gewoonte om jaartallen uit te spreken alsof het bedragen zijn: 2015 wordt dan 'twintig vijftien'. Ik snap dat dat gebeurt naar analogie van de jaartallen uit de vorige eeuw, maar 'negentien vijfennegentig' kun je nog zien als een afkorting van 'negentienhonderd vijfennegentig'. Dat kan bij jaartallen in deze eeuw niet. En als het gaat over duizend jaar geleden, gebruikt niemand deze uitspraak. Nog nooit heb ik gehoord dat iemand zei dat de Slag bij Hastings was in 'tien zesenzestig'.

Verder doet Van Scherpenberg in de podcast allerlei aankondigingen die natuurlijk al lang niet meer actueel zijn als mensen de podcast beluisteren. Dan kondigt hij aan dat er bijvoorbeeld op 14 mei (zonder jaartal) weer een theateravond is. Dat soort mededelingen kan beter beperkt blijven tot de website, lijkt me. Mensen die naar zo'n avond willen, weten de informatie wel te vinden. In de podcast zorgen deze aankondigen voor een doorspoelmoment.

Naam

De podcastnaam, Uitgelezen verhalen, is niet zo origineel. Het woord 'uitgelezen' is al veel vaker in verband gebracht met boeken en verhalen. Nou ja, in ieder geval is duidelijk dat het over verhalen gaat. Het korte verhaal kan in Nederland wel wat extra aandacht gebruiken; verhalenbundel verkopen slecht, heb ik altijd begrepen. Ook daarom is het goed dat deze podcast er is.

Van de komende theateravonden, waar overigens ook live muziek is, is wel het thema bekend, maar nog niet welke verhalen dan worden voorgelezen. Hou daarvoor de website in de gaten, waar je ook alle afleveringen van de podcast vindt.

We wachten af wat de podcast nog zal brengen. Wat de Nederlandse literatuur betreft, heb ik nog wel wat wensen. F.B. Hotz natuurlijk, Kellendonk, Fleur Bourgonje, Bordewijk, Belcampo, Vonne van der Meer, Jeroen Brouwers, J.M. A. Biesheuvel, Bob den Uyl, Jamal Ouarichi. En nog veel meer; er is keus genoeg.

Woodstock

De Belgische zender Klara heeft geweldige podcasts op cultureel gebied. Ik heb er al verschillende genoemd en besproken. Wie daarin gaat grasduinen komt altijd weer mooie dingen tegen. 

Zo stuitte ik op de vierdelige serie Woodstock. Vijftig jaar geleden was er het Woodstockfestival, dat misschien wel het beroemdste festival aller tijden zou worden. Drie dagen van vrede en muziek, het hoogtepunt van de hippiecultuur. Zo zouden we er later in ieder geval naar kijken. Niet alleen door de massaliteit (meer dan 400.000 bezoekers) en de artiesten die voor een groot deel uit zouden groeien tot fenomenen, maar ook vooral door de film die erover gemaakt werd.

Festivalcultuur

In deze podcast krijgen we een beeld van de festivalcultuur uit de jaren zestig (en beginnetje jaren zeventig). In de eerste aflevering is er veel aandacht voor Newport, in deel twee voor Belgische festivals en in deel drie voor de festivals in Afrika.

Vooral die derde aflevering bevatte voor mij veel nieuws. Bij festivals in de jaren zestig moest ik niet meteen aan Afrika denken. En toch zijn daar belangrijke festivals geweest: Dakar (1966) en Algiers (1969). Er werd wel gesproken over de Afrikaanse renaissance; zwarte en witte muzikanten speelden samen. De nadruk lag op de jazz.

Deel vier gaat over Monterey,  (eindelijk, eindelijk) over  Woodstock en over The Isle of Wright. Op Woodstock speelden artiesten gratis, maar dat kon natuurlijk niet bij elk festivals. Op het eiland Wright stonden de niet betalende bezoekers buiten het hek. Uiteindelijk werd dat hek neergehaald. Zoals er op de site staat: 'De zorgeloze festivaljaren waren voorbij.'

Bekende namen

De gesprekken worden gevoerd door Lies Steppe en Geert Buelens, die een cultuurgeschiedenis van de jaren zestig schreef. Alle bekende namen hoor je voorbijkomen: van Jimi Hendrix tot Joan Baez en van Joe Cocker tot Bob Dylan. Die laatste was juist niet in Woodstock, maar The Band was er wel.

Het is mooi om mensen te horen die deskundig zijn en ook nog enthousiast. Zo krijg je een goed beeld van een periode die belangrijk is geweest in de muziek en de cultuur. Gelukkig is er niet alleen gepraat te horen. Op alle podcasts van Klara is de muziek ruim vertegenwoordigd en op deze ook. Heerlijk.

Op de radio zijn de afleveringen op vier achtereenvolgende dagen uitgezonden. Nu kun je ze allemaal achter elkaar terugluisteren. Vier keer vijftig minuten, en je verveelt je geen minuut. Verdere informatie is te vinden op de site.