vrijdag 2 januari 2015

De beste romans van 2014 (die ik niet gelezen heb)




In voorgaande jaren (hier en hier) heb ik lijstjes gepubliceerd van de beste boeken van een jaar die niet door mij gelezen zijn. Het selectiecriterium is natuurlijk allereerst de natte vinger en verder wat ik intussen al wel over die boeken heb gelezen. Voor mij zijn de lijstjes ook geheugensteuntjes: welke boeken zou ik eigenlijk nog moeten lezen.

Van dat lezen komt niet altijd wat. Van het lijstje van 2013, las ik maar drie boeken, die overigens wel terecht kwamen op de toplijst van 2014. Het boek van Pfeijffer zelfs op de eerste plaats.

Ook nu zal ik wel veel goede boeken over het hoofd zien. Het zij zo. De volgende boeken zou ik eigenlijk moeten lezen. Ik zou ze in ieder geval willen lezen. Dat een lijstje tien nummers heeft, is in dit soort gevallen gebruikelijk. Eigenlijk had ik er nog een elfde bij willen zetten: Wessel te Gussinklo, Zeer helder licht. Daarom noem ik hem toch maar even.

1. Gustaaf Peek, Godin, held.
2. Kees 't Hart, Teatro Olimpico
3. Adriaan van Dis, Ik kom terug
4. Esther Gerritsen, Roxy
5. Maartje Wortel, IJstijd
6. Jan van Mersbergen, De laatste ontsnapping
7. Stefan Hertmans, Oorlog en terpentijn
8. Hafid Bouazza, Meriswin
9. Kees van Beijnum, De offers
10. Philip Huff, Boek van de doden

En als je wilt weten wat ik wel gelezen heb: kijk hier.



















Geen opmerkingen:

Een reactie posten