Je weet niet hoe goed een boek is als je het niet gelezen hebt. Toch plaats ik hier al jarenlang in december een lijstje met de beste boeken van dat jaar die ik nooit heb opengeslagen. Het zijn boeken waarvan ik verwacht dat ze wel goed zijn, boeken waar ik nieuwsgierig naar ben, boeken waarover ik iets goeds gehoord of gelezen heb.
Zo'n lijstje is ook een geheugensteuntje. Van het lijstje van vorig jaar las ik er dit jaar echter maar drie (Stephan Enter, Wessel te Gussinklo en Kees van Beijnum). Eigenlijk is er geen reden waarom ik de andere niet gelezen heb. Soms lopen de dingen gewoon zo.
Dit jaar kom ik, met als norm weer mijn natte vinger, tot het volgende lijstje
Weinig vrouwen, zie ik nu. Op het laatste moment haalde ik Anjet Daanje nog weg, omdat haar boek in 2019 verscheen. Maar ook als ik dat niet gedaan zou hebben, zou de verhouding nog behoorlijk scheef geweest zijn. Ik kan natuurlijk zeggen dat dat komt doordat de goede boeken die door vrouwen geschreven zijn juist staan in het toplijstje met de boeken die ik wel gelezen heb, maar dat lijstje moet ik nog opstellen.
Maar ook als ik de boeken van Mensje van Keulen, Nelleke Noordervliet, Hannah van Binsbergen en Bibi Dumon Tak niet opneem, zal minstens de helft van de auteurs vrouw zijn. Gok ik.
Wel drie Vlamingen, maar ook tien witte mensen. En hoe het met het aantal linkshandigen zit, weet ik niet eens. Later in de week de beste boeken die ik dit jaar las en de beste strips. En ik ben er nog niet uit of ik ook een lijstje moet maken van de beste podcasts die ik beluisterd heb.
.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten