Podcast: De zonnekoning

Misschien zit het vertellen de Vlamingen in het bloed. Misschien ook is het toeval, maar ik heb al verschillende podcasts beluisterd van Vlamingen die bijzonder boeiend hun verhaal doen. Met veel plezier denk ik terug aan Serge Simonart, de verteller in de podcast Venezia en ook aan Bart van Loo, over wiens podcast De Bourgondiërs ik nog niet geschreven heb, maar ik kan alvast vertellen dat zijn verhaal een lust voor het oor is.

En dan hebben we nog Johan Op de Beeck, verteller in twee podcasts over Napoleon: een algemene en een over het liefdesleven van Napoleon (Het hart van Napoleon). Heerlijk, heerlijk. Iedereen zou die podcasts op zijn minst moeten proberen en ik vermoed dat je daarna meteen verkocht bent.

Zonnekoning

Dezelfde Johan Op de Beeck is ook de verteller in De zonnekoning. In tien afleveringen van zo'n anderhalf uur leidt hij ons door het leven van Lodewijk/Louis XVI. Ik heb weer ademloos geluisterd. Eerlijk gezegd ben ik nog niet door de hele serie heen, maar ik ben druk bezig en ik weet nu al dat ik alles tot mij ga nemen.

Je hebt tijdens het luisteren het idee dat alleen Op de Beeck aan het vertellen is, maar als je nauwkeuriger luistert, merk je dat de podcast wel geraffineerder in elkaar zit: geluiden ondersteunen wat er verteld wordt, citaten worden door een andere stem gesproken en altijd is er weer ruim de muziek.

Muziek

Dat laatste doet de Belgische zender Klara uitstekend: niet te benauwd, maar ruimte geven aan de muziek. Ten eerste heb je dat ook wel nodig, want je krijgt in korte tijd heel veel informatie. Maar je krijgt bovendien op die manier veel mee van de sfeer en van de tijd waarin de gebeurtenissen zich afspelen.

Pas tijdens het beluisteren realiseerde ik me dat ik niet zo heel veel van die Zonnekoning weet. Ja, Versailles natuurlijk en 1672. Maar ik heb me nooit afgevraagd hoe hij is geweest als jongetje. En op veel meer vragen die ik mezelf nooit gesteld heb, heb ik intussen antwoord gekregen.

Zintuiglijk vertellen

Op de Beeck neemt ons mee het leven van de Zonnekoning in en hij denkt aan al onze zintuigen. Hij vertelt bijvoorbeeld dat er nauwelijks wc's waren in het paleis en dat mensen dus hun behoefte achter een gordijn of zo deden. Wassen deden de mensen zich niet, want in water zitten wellicht ziektekiemen. Ze wreven zich schoon met wit linnen, soms gedrenkt in alcohol. En er werd natuurlijk  overvloedig parfum gebruikt.

Ook opmerkelijk: dat Louis geen bestek gebruikte: de koning gebruikt geen ander gereedschap dan zijn zwaard en zijn scepter. Het zal een zooitje geweest zijn, vermoed ik.

Ik heb verder gesmuld van de weergave van het ochtendritueel, waarmee tientallen mensen druk waren. Alles was geregisseerd, zoals heel veel dingen in het leven van de Zonnekoning. Hij lijkt zijn hele leven lang de hoofdrol te spelen in een toneelstuk.

Markante vorst

De zonnekoning gaat natuurlijk ook over politiek en dus ook over oorlog, over manipulaties, over het liefdesleven, ja over wat niet, eigenlijk? In de loop van de serie krijg je een steeds duidelijker beeld van deze markante vorst.

Op de Beeck is geen kritiekloos bewonderaar. Hij vertelt ook over zaken die hij afkeurenswaardig ach. Maar hij plaatst die ook in een context. Als ijverend katholiek liet Lodewijk de Hugenoten vervolgen of hij dwong ze te bekeren. Maar verdraagzaamheid op het gebied van godsdienst was in Europa bepaald geen gemeengoed.

Het is gemakkelijk om nog veel meer krenten uit deze pap te halen, maar het is het lekkerst als je de pap lepel voor lepel naar binnen werkt en steeds weer nieuwe krenten proeft. Ik vind het allemaal even prachtig en kan er geen genoeg van krijgen.

Portret van Johan Op de Beeck, zoals dat te vinden is op zijn  site