Kuifje blijft leuk. En goed. Al decennia oud en geen sleetplekje te bekennen. Dat bleek maar weer eens toen ik mij verdiepte in een gekregen deel van De Kuifje Archieven: Het Geheim van de Eenhoorn.
Het is een voorbeeldig boek. In de inleiding wordt eerst de tijd geschetst waarin Hergé dit deel van Kuifje tekende en schreef. Dat was in de Tweede Wereldoorlog. Maar ook de bronnen van het verhaal worden tot op de bodem uitgegraven. Deze trap op dit plaatje is letterlijk terug te vinden in dat kasteel. En voor dit plaatje heeft Hergé dit schilderij als uitgangspunt genomen. Op die manier.
Alle personages worden behandeld, van Kuifje en Haddock tot een marktkoopman die even zijn gezicht laat zien, er zijn enkele schetsen opgenomen en alle plaatjes die wel in de krant stonden, maar die later niet in het album terugkwamen zijn in het boek opgenomen.
En natuurlijk het complete verhaal.
Ach, er is nog meer, maar kijk zelf maar. Zeer aanbevolen!
Let op de fraaie inkleuring en natuurlijk op het grapje: Bobby heeft jeuk. Maar Kuifje loopt dan ook op een vlooienmarkt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten