ISVW
Sommige podcasts volg ik al vanaf hun prille begin, andere ontdek ik pas later. Ik pik er dan een paar afleveringen uit een bezie of het wat voor mij is. Als dat inderdaad zo is, abonneer ik me en vaak probeer ik in de loop van de weken ook nog het een en ander mee te pikken van oudere afleveringen.
Bij de podcast ISVW (Internationale School Voor Wijsbegeerte) ben ik een zij-instromer. Ik downloadde wat afleveringen (over Hannah Arendt, Michel Foucault, het socratisch gesprek, over Chinese filosofie en over taalkracht) en intussen heb ik me geabonneerd, zodat ik ook de aflevering over Ezra Pound heb kunnen beluisteren.
In de podcast gaat Bart Geeraedts in gesprek met mensen die zich gespecialiseerd hebben in een onderwerp of een filosoof. Soms heeft de gesprekspartner een publicatie over dat onderwerp op haar of zijn naam staan, soms zijn er colleges/een cursus over het onderwerp gegeven.
Gesprek
Elke aflevering behelst in principe een interview, maar vaak wordt het wel een echt gesprek, waarbij de interview ook meepraat en meedenkt. Dat is een prettige formule (wat mij betreft). Zo'n gesprek nodigt uit tot meedenken, ook doordat het tempo niet hoog ligt. Voor elk onderwerp wordt rustig de tijd genomen.
Toch blijft de lengte van de meeste afleveringen beperkt een half uur tot drie kwartier. Er is geen geklets tussendoor over irrelevante zaken, zodat je geen gebabbel hoeft uit te zitten en ook dat is prettig.
De informatiedichtheid verschilt wat per aflevering, maar dat zal ook te maken hebben met de voorkennis die je hebt en met de complexiteit van het onderwerp. Iedereen die geïnteresseerd is, zal het kunnen volgen.
Chinese filosofie
De aflevering over taalkracht (door Christine Brinkgreve) ligt op mijn terrein als taaldocent en daar was ik dan ook bij voorbaat in geïnteresseerd, bij een aflevering als die over Chinese filosofie had ik wat meer voorbehoud, zeker toen aan het begin van de aflevering werd verteld dat de geïnterviewde acupuncturist is. Acupunctuur wordt op de site van de Vereniging tegen de Kwakzalverij een 'magisch-mythologische behandelwijze' genoemd, waarvan de werking het placebo-effect niet zou overstijgen.
Inderdaad ging het al gauw over meridianen (voor het bestaan waarvan nooit bewijs is geleverd, voor zover ik weet). Maar ik luisterde niet naar de aflevering om mijn mening bevestigd te zien, maar om iets nieuws te horen en zelfs voor wie sceptisch is, is er best wat te halen in zo'n aflevering. Je kunt bijvoorbeeld gaan nadenken over in hoeverre je lichaam bepaalt wie je bent.
Zo zal er in veel afleveringen wel iets te vinden zijn voor een diversiteit aan luisteraars. Je kunt je de krenten uit de pap kiezen of het hele bord pap leegeten. Ik geloof dat je in beide gevallen niet zo gemakkelijk verzadigd raakt en zo wel, dan heb je in ieder geval op een aangename manier wat kennis tot je genomen.
Eerder besprak ik hier Filosoofje, een podcast met filosofische gesprekken met kinderen. Er zijn nog meer filosofische podcasts, die ik nog niet beluisterd heb, of waarvan ik nog weinig gehoord heb. De afleveringen van de podcast ISVW vind je op de site van de Internationale School Voor Filosofie. Intussen staan er vijfentwintig afleveringen online.
Verborgen verhalen
De ANWB heeft verschillende podcasts uitgebracht. Over Groene oren zal ik een volgende keer schrijven, deze keer over Verborgen verhalen. Die laatste podcast is de Nederlandse variant van Mysterieus België van Patrick Bernauw. In beide zijn volksverhalen, legenden, vaak de grondslag van de afleveringen. Bernauw gaat vaak wat dieper op het onderwerp in (in verschillende afleveringen met hetzelfde thema) en hij maakt er nog meer theater van.
De presentator van Verborgen verhalen is Pascal van Hulst. Hij gaat op zoek naar de waarheid achter oude verhalen: over een reuzenhert, over een verdwenen dorp, over de schat van een schip dat vergaan is, naar de verschijning van een witte juffer.
Die verhalen zijn interessant en het is boeiend om te vernemen in hoeverre iets nu nog in het landschap terug te vinden is. Maar Van Hulst meent dat hij er ook een spannend verhaal van moet maken en dat de kans bestaat dat je nog steeds een ontmoeting zult hebben met een zeemeermin, een reuzenhert of een witte juffer.
Kinderlijk
Dat doet wat kinderlijk aan en wat mij betreft doet het ook afbreuk aan de podcast. Het lijkt wel of de maker niet gelooft dat het verhaal op zich al interessant genoeg is en dat is jammer.
Het is bovendien verwarrend dat een aflevering die voor een groot deel op volwassenen is gericht, ineens lijkt te veranderen van publiek. Voor kinderen zou de aangebrachte spanning waarschijnlijk wel werken, maar volwassenen moeten die gedeelten uitzitten.
Verder worden de onderwerpen in kort bestek (20 tot 25 minuten) goed behandeld. Van Hulst praat met verschillende mensen die wat van het verhaal afweten, reist naar de bewuste plek en neemt ons mee in wat hij hoort en ziet. Sommige van die verhalen zijn al heel oud, andere zijn van wat recenter datum. In ieder geval leven ze in die bepaalde streek, zoals de bloedsteen in de plaats waar ik woon.
Ik denk dat er overal van die streekverhalen zijn en dat veel mensen bij voorbaat al geïnteresseerd zijn in de verhalen over hun directe omgeving. Ik kan me voorstellen dat je dan ook wel meer verhalen wil horen, ook over andere streken. Ik blijf in ieder geval voorlopig nog even geabonneerd op deze podcast.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten