Pol en de vulkaan (Sanderhage / Capezzone)

Voor sommige strips heb ik in het verleden blijkbaar een blinde vlek gehad: ze kwamen niet op mijn pad of ik negeerde ze. Zo weet ik wel dat Pol een beertje is, maar indertijd heb ik de strips over het dier en zijn vriendjes nooit gelezen.

De strip Pol is van oorsprong Deens, de auteurs zijn Carla en Vilhelm Hansen, maar veel van de verhalen verschenen ook in het Nederlands: aanvankelijk bestond de strip uit stroken met daaronder de tekst (zoals bij de verhalen over Olivier Bommel en Eric de Noorman), later verschenen er ballonstrips.

In Pol zijn dieren de personages: Pol (een beer), Pelle (pelikaan), Admiraal (zeehond) en Pingo (pinguïn). De snavel van Pelle (met de zak eronder) fungeert als de knapzak van Douwe Dabbert: er zit altijd net in wat je nodig hebt. Verder zijn er, kleiner van formaat, een schildpad en een kale papegaai, die verder geen tekst hebben, maar die soms een dun verhaallijntje volgen, zoals de kat en de muis in Leonardo. Zoiets is altijd handig bij het herlezen van een strip: dan ontdekt een kind dingen die bij eerste lezing ontgaan zijn.

Zeventien oude verhalen verschijnen nu in heruitgave bij uitgeverij Silvester, opnieuw ingekleurd, vertaald en geletterd. Zoals gezegd: ik weet hoe de strip eruitziet, maar de oorspronkelijke delen zijn mij indertijd ontgaan. De verhalen zijn bedoeld voor de jonge lezers, die hun eerste stappen zetten in stripland.

Nieuwe verhalen

Maar er verschijnen ook nieuwe delen van Pol: de tekeningen zijn van Thierry Capezzone en Per Sanderhage schreef het scenario. Het eerste deel heet Pol en de vulkaan.

Aan het begin van het album treffen we de vertrouwde personages aan, evenals de boot Mary, waarmee de vriendengroep altijd de locaties bereikt waar zich de avonturen afspelen. Er is in dit deel veel gedoe om een losliggende plank aan dek. Voor de kleintjes is dat wellicht grappig, maar het houdt ook een beetje op. De aanloop tot de reis naar het Vulkaaneiland wordt daardoor nogal lang.

Op het Vulkaaneiland blijkt Pol bekend te zijn als stripfiguur: de havenmeester heeft al zijn avonturen gelezen. Misschien is dat een grapje, maar je kunt je ook afvragen of de wereld van de lezer en die binnen het verhaal niet gescheiden hadden moeten blijven. Nog even en de lieve lezertjes wordt gevraagd zich met het verhaal te bemoeien. Dat kan wel, maar dat geeft een andere strip.

Moeilijkheden overwinnen

Een held gedijt natuurlijk het best als er moeilijkheden overwonnen moeten worden. Vaten met peperkorrels barsten open bij het lossen, wat een massale niesbui veroorzaakt. Kan dat eigenlijk wel? Is het niet juist de gemalen peper die een kriebel in de neus veroorzaakt? Hoe dan ook, door het genies worden alle vuren gedoofd en Pol en zijn makkers moeten naar de vulkaan om daar het vuur te halen. Natuurlijk komt uiteindelijk alles goed.

Ik denk dat voor jonge lezers Pol een aardige strip is. Voor oudere lezers, die geen last hebben van jeugdsentiment is er in de strip niet veel meer te halen. Mij overtuigde de strip niet. Ook omdat er een zo groot verschil tussen de verschillende bladzijden is qua tekeningen: scènes met bewust simpel gehouden decors, gaan over in passages waarin bijvoorbeeld een dorp redelijk gedetailleerd getekend is, maar de rook uit alle schoorstenen, lijkt er dan weer snelsnel bij gekalkt te zijn. Soms had het tekenwerk mogen krijgen.

Maar goed, misschien is Pol voor jonge lezers een mooi opstapje naar betere strips. En mogelijk denken oudere lezers terug aan de tijd dat ze de verhalen van Pol voor het eerst laten, waardoor zich een ach-gut-gevoel van hen kan meester maken. Ja, zeg dat wel: de tijd gaat snel.

Titel: Pol en de vulkaan
Auteurs: P. Sanderhage (scenario), T. Capezzone (tekeningen)
Uitgeverij Silvester, 's-Hertogenbosch 2018.
softcover, 32 blz. € 6,95